Mijn issues dus...

Pas ik nou in een hokje of niet?
Banana34
Berichten: 2
Lid geworden op: 03 okt 2014, 19:38
Gender: Onzeker

Mijn issues dus...

Bericht door Banana34 »

Hoi guys,

Maartje hier weer! (al is dat een dikke schuilnaam, mijn eigen naam komt zo weinig voor en ik wil niet herkend worden). Hier is mijn verhaal dus:

Ik ben nooit mezelf geweest, ik weet niet wat 'mij' zijn inhoudt. Ik weet alleen dat ik zo niet verder wil leven. Er zit al jaren een man in mijn hoofd, een soort Alex Turner van Arctic Monkeys: een niet zo grote man, stoer, grappig, met een leren jack en die houdt van muziek. Deze man wil ik stiekem zijn sinds een halfjaar. Hij zit er dus al tijden, maar nooit eerder had ik last van hem. Ik leefde als meisje, ook al haatte ik roze (behalve knalroze fantasy pruiken, van fantasy heb ik altijd veel gehouden) en nagellak en meiden geroddel en gedoe, en bevat mijn kast vooral kleren die de vrouwelijke versie van de man in mijn hoofd aan zou kunnen hebben. Ik ben een erg gevoelig persoon, hypersensitief en daardoor heb ik heel snel stress. Op een dag besloot ik voor de grap me eens te verkleden als die man in mijn hoofd, en ik kan het niet goed uitleggen, maar er viel ineens een golf van rust over me heen. Ik doe het nu soms stiekem, met een sjaal om mijn borsten af te binden en een nep baardje. Ik denk dat ik een mannelijk alterego heb dat er na zoveel jaar uit moet. Vandaag heb ik geprobeerd mezelf te verhangen, omdat ik zo ongelukkig ben. Ik was bijna gestikt, maar op het laatste moment heb ik mezelf gered. Die onzekerheid van niet weten wie ik ben, knaagt aan me.

Gr, Maartje
Jessy
Berichten: 1642
Lid geworden op: 25 mar 2012, 17:07
Gender: Transgender
Locatie: Belsj Limburg

Re: Mijn issues dus...

Bericht door Jessy »

Welkom op het forum!
Volgens mij weet je wel wie je bent, al kan dat in het begin voor veel verwarring en onzekerheid zorgen. Je voelt je duidelijk beter en meer op je gemak als man, dus mogelijk ben je in je hoofd altijd een man geweest, in gevecht met een niet-kloppend spiegelbeeld.

Ik zou zo snel mogelijk stappen ondernemen om in gesprek te komen met een psycholoog of psychiater van het genderteam. Dit verplicht je niet tot verdere stappen, maar kan enorm helpen om jezelf te vinden en accepteren. Wacht er zeker niet mee, want het traject is lang en wat je vandaag gedaan hebt, betekent dat het tijd is voor actie. Geef zeker de hoop niet op, je zult nog vele gelukkige jaren kunnen beleven.
Grant me serenity to accept the things I cannot change,
courage to change the things I can,
and wisdom to know the difference.
Anon20180730
Berichten: 1606
Lid geworden op: 21 dec 2013, 12:21
Gender: Transgender

Re: Mijn issues dus...

Bericht door Anon20180730 »

@Maartje, hoi. Zo te lezen voelt je je vooral meer op je gemak als een soort Alex. Mannelijk ook. Prima toch en ik zie dat je er echt naar snakt hierover te kunnen praten en er iets mee te doen. Nu hulp daarvoor zoeken lijkt idd geboden. Neem contact met je huisarts, een suicide opvang instantie (bijvoorbeeld LUMC) of een psycholoog bij je in de buurt. Ook is er aanmelding bij VUmc genderteam of bij http://www.psycho-informa-groep.nl/" target="_blank
Doe 't.. voor jezelf !
Merci :hug2:
Steffen
Berichten: 182
Lid geworden op: 05 aug 2014, 02:58
Gender: Anders
Locatie: Gent

Re: Mijn issues dus...

Bericht door Steffen »

Hey Maartje,

Ik hoop dat je ondertussen wat hulp gevonden hebt. Of je een klein beetje beter voelt? :hug2:

We zitten hier op een forum voor transgenders, dus alles wat je zegt zal hoogstwaarschijnlijk ook een beetje in dat licht gelezen en beantwoord worden. Ik veronderstel dat je dit ook wel beseft, en dat je mede daarom ook voor dit forum gekozen hebt. Wat dus betekend dat je eigenlijk zelf wel al een duidelijk beeld hebt van wat er waarschijnlijk met je 'aan de hand' is. Als je begrijpt wat ik bedoel? Ik bedoel, moest je je nu op een forum aangemeld hebben voor mensen met meervoudige persoonlijkheid bv, zouden de reacties zijn van, ja, die man is een tweede persoon in jou. Maar dat deed je niet, je kwam naar hier. Dus eigenlijk ben je al vrij zeker van wat er gaande is waarschijnlijk, en mss minder onzeker dan wat je profiel weergeeft. Maar het is goed lang genoeg te twijfelen vind ik. En daar eerlijk voor uitkomen is dapper.
Ik had zelf ook zo'n man in mij, in de tijd dat ik nog tekende en schilderde. Hij was telkens weer mijn onderwerp. Ik stond er zelf niet bij stil, tot mijn docenten zelf begonnen te vragen van 'misschien moet je eens op zoek gaan naar wie die man eigenlijk is' ...
Deze woorden hebben pas sinds kort hun volledige betekenis gekregen.

Ik hoop dat je de steun kan vinden in je omgeving die je nodig hebt, en dat je ook hier op het forum wat steun kan vinden, want als je kort geleden nog dacht jezelf te verhangen, dan kan je alle steun gebruiken volgens mij! :hug2: Heb je er al eens aan gedacht je in te schrijven bij het, humm..., ik kan er even niet opkomen wat het in Nederland is, maar bij ons is het het genderteam in Gent. Dus voor gesprekken erover, en dan later eventueel hormonen, of pubertijdsremmers mss in jouw geval?

In elk geval, aarzel niet om me een pb te sturen, of iemand anders hier die je vertrouwt, als het wat minder gaat, of net heel goed gaat, of je een vraag hebt, of eender wat. Ok?

Sterkte en groetjes,
Steffen
Mossel92
Berichten: 107
Lid geworden op: 04 jul 2013, 15:05
Gender: Trans FtM
Locatie: Eindhoven

Re: Mijn issues dus...

Bericht door Mossel92 »

Hoop dat je zeker de tips van de anderen hier gebruikt hebt.
Denk dat je jezelf idd meer een man voelt, misschien heb je dit jaren weten te verbergen ofzo
Je bent welkom hier op het forum, denk dat het je ook wel steun geeft
Dont be ashamed, Just be yourself
Daphne
Berichten: 163
Lid geworden op: 02 jul 2014, 08:43
Gender: Trans MtF
Locatie: Regio Gent/Belgie

Re: Mijn issues dus...

Bericht door Daphne »

Hey,

Het is zeker geen slecht idee om met een genderteam contact op te zoeken. Velen gaan ervan uit dat je daar terecht kan als je zelf al de diagnose wat hebt gesteld maar dat is zeker niet zo... Die mensen zijn er ook voor die onzekerheden te verhelpen en meer duidelijkheid te creëren met dit soort gedachten. Je kan van daaruit nog alle kanten uit gaan.

Het komt zeker wel goed en je kan hier ook altijd terecht met vragen of als je even iets van je af moet hebben. :hug2:
Be who you truly are it will set you free.
Afbeelding
Sabrina40
Berichten: 452
Lid geworden op: 16 jul 2012, 17:35
Gender: Trans MtF

Re: Mijn issues dus...

Bericht door Sabrina40 »

Ik vind het nog steeds absoluut geen goed idee, om in een te vroeg stadium contact met een genderteam op te nemen. Volgens mij gaan die teams nog steeds veel en veel te veel uit van hun standaard behandel protocol, dat zij sinds hun oprichting in 1975 hebben ontwikkeld. Volgens mij doe je er veel beter aan om eerst puur zelf aan den lijve te gaan ervaren, door jezelf in een omgeving te brengen waarin men jou met mogelijk wat noodzakelijke camouflage primair ook echt als man ziet en je daar vervolgens helemaal zelf kunt ervaren, hoe zo'n leven in jouw wensgeslacht ook echt in werkelijkheid een beetje zal gaan aanvoelen. Iedereen kan toch veel beter zelf ervaren hoe zoiets aanvoelt i.p.v. dat een of andere bevooroordeelde psycholoog jou dat zou moeten gaan vertellen. Als V/M transgender zit je hoogstwaarschijnlijk toch wel vast aan medische behandelingen om ongewenste borsten weg te kunnen laten halen en via HRT mannelijke lichaamsbeharing en een pure mannenstem te kunnen verkrijgen. Maar mij stuit het zo enorm tegen de borst, dat zo'n genderteam de hele regie over jouw overgang naar een ander geslacht vervolgens helemaal in eigen hand wil nemen. Ik had het enorme geluk, dat ik als M/V, helemaal al zonder hormonen voldoende passabel de straat op kan, zonder meer ook zelf kon gaan ervaren hoe het voelt om in deze maatschappij als vrouw te leven en het geluk heb gehad om zonder enige behoefte aan HRT en/of SRS, maar met uitsluitend hoofdhaar en borst prothesen en 500 uren elektrische epilatie als primaire levensbehoeften, een absoluut volledig gelukkig nieuw nu al 24 jarig leven in mijn wensgeslacht te kunnen realiseren.
Steffen
Berichten: 182
Lid geworden op: 05 aug 2014, 02:58
Gender: Anders
Locatie: Gent

Re: Mijn issues dus...

Bericht door Steffen »

Sabrina40 schreef:Ik vind het nog steeds absoluut geen goed idee, om in een te vroeg stadium contact met een genderteam op te nemen. Volgens mij gaan die teams nog steeds veel en veel te veel uit van hun standaard behandel protocol, dat zij sinds hun oprichting in 1975 hebben ontwikkeld. Volgens mij doe je er veel beter aan om eerst puur zelf aan den lijve te gaan ervaren, door jezelf in een omgeving te brengen waarin men jou met mogelijk wat noodzakelijke camouflage primair ook echt als man ziet en je daar vervolgens helemaal zelf kunt ervaren, hoe zo'n leven in jouw wensgeslacht ook echt in werkelijkheid een beetje zal gaan aanvoelen. Iedereen kan toch veel beter zelf ervaren hoe zoiets aanvoelt i.p.v. dat een of andere bevooroordeelde psycholoog jou dat zou moeten gaan vertellen. Als V/M transgender zit je hoogstwaarschijnlijk toch wel vast aan medische behandelingen om ongewenste borsten weg te kunnen laten halen en via HRT mannelijke lichaamsbeharing en een pure mannenstem te kunnen verkrijgen. Maar mij stuit het zo enorm tegen de borst, dat zo'n genderteam de hele regie over jouw overgang naar een ander geslacht vervolgens helemaal in eigen hand wil nemen. Ik had het enorme geluk, dat ik als M/V, helemaal al zonder hormonen voldoende passabel de straat op kan, zonder meer ook zelf kon gaan ervaren hoe het voelt om in deze maatschappij als vrouw te leven en het geluk heb gehad om zonder enige behoefte aan HRT en/of SRS, maar met uitsluitend hoofdhaar en borst prothesen en 500 uren elektrische epilatie als primaire levensbehoeften, een absoluut volledig gelukkig nieuw nu al 24 jarig leven in mijn wensgeslacht te kunnen realiseren.
Om even Daphne te citeren: "Het is zeker geen slecht idee om met een genderteam contact op te zoeken. Velen gaan ervan uit dat je daar terecht kan als je zelf al de diagnose wat hebt gesteld maar dat is zeker niet zo... Die mensen zijn er ook voor die onzekerheden te verhelpen en meer duidelijkheid te creëren met dit soort gedachten. Je kan van daaruit nog alle kanten uit gaan."

Nog alle kanten dus! Dat lijkt me ook zo!

En niet iedereen heeft evenveel geluk, erg weinigen zelfs volgens mij, om zonder hormoontherapie passabel te zijn. Dus de "real live experience" is voor velen volgens mij eerder een "real depressing experience", zolang ze zonder hormonen zitten.

Het is voor iedereen een ander verhaal, en daarom is het genderteam er voor je. Het zijn geen boemannen of vampiers dacht ik zo...

Maar ieder zijn mening natuurlijk...
Danielle
Berichten: 972
Lid geworden op: 17 apr 2012, 19:53
Gender: Anders
Contacteer:

Re: Mijn issues dus...

Bericht door Danielle »

Sabrina40 schreef:Volgens mij gaan die teams nog steeds veel en veel te veel uit van hun standaard behandel protocol, dat zij sinds hun oprichting in 1975 hebben ontwikkeld.
Volgens jou, maar misschien moet je maar gewoon geen advies geven of oordelen vellen over dingen waar je niets van af weet. Je zit er nogal naast namelijk. Ik kan dan alleen iets zeggen over de diagnose zoals die sinds circa 2010 wordt gedaan en ik weet niet hoe anders dat is ten opzichte van de protocollen uit eind jaren '70.

Ik kreeg alle ruimte voor mijn twijfels en bedenkingen. Mijn psycholoog bij het genderteam heeft me vaak genoeg aan het denken gezet, of met denk-huiswerk laten vertrekken. Dingen waar ik heel veel aan heb gehad en die er vooral op gericht waren om me te laten beseffen welke impact een transitie zou hebben op mijn leven en of dat medische behandelingen wel de juiste weg voor mij zouden zijn. Toen ik eenmaal ook zover was, kreeg ik nog alle ruimte om dingen in mijn eigen tempo te doen en twijfels te hebben. Waarbij altijd duidelijk werd gemaakt dat er een noodrem was. Dat een srs voor mij écht de juiste optie was, besefte ik zelfs pas toen ik een telefoontje kreeg om een datum in te plannen.
Mijn transitieblog: Fading Gender
Sabrina40
Berichten: 452
Lid geworden op: 16 jul 2012, 17:35
Gender: Trans MtF

Re: Mijn issues dus...

Bericht door Sabrina40 »

Toen ik in 1982 voorzichtig uit de kast begon te kruipen merkte ik al heel snel, dat de procedure bij het VUmc genderteam uitermate protocolgericht en totaal niet klantvriendelijk was en dat stootte mij al gelijk enorm af. Zoals uit mijn vorige verhaaltje al naar voren komt, leef ik nu al weer 24 jaar permanent als vrouw en heb sinds afgelopen juli ook een "V" in mijn paspoort, maar heb ik nog nooit een genderpoli van binnen gezien. Maar als ik de afgelopen jaren de berichten in fora als deze lees, dan is de klantvriendelijkheid van de gender teams mogelijk wel iets verbeterd maar lees ik daar toch helaas nog steeds erg veel negatieve verhalen over. Ik heb zeker, naast het ongeluk dat mijn genderidentiteit al vanaf mijn 4e heel duidelijk niet in overeenstemming blijkt te zijn met mijn geslacht, op diverse aspecten heel erg veel geluk gehad. Ik heb overigens echt wel meer M/V mensen gezien, die ook zonder hormonen al heel passabel overkomen. Maar na hormoonbehandeling is het resultaat toch lang niet altijd helemaal bevredigend. Met een lichaamslengte van over de 2 meter en een stevige puur mannelijke schouderpartij is het natuurlijk ook echt niet mogelijk om als een puur vrouwelijke hittepetit over te komen. Ik heb wel gigantisch veel respect voor die mensen, die het ondanks zo'n puur mannelijke lichaamsbouw toch aandurven om naar hun gevoel te gaan leven en daarbij kans zien om toch voldoende respect en acceptatie in hun omgeving af te dwingen. Bij V/M mensen valt mij juist op, dat het zonder hormonen zeldzaam is, dat iemand passabel als man al naar buiten kan komen. Maar na hormoonbehandeling zijn de resultaten daar juist in veel hogere mate verbluffend overtuigend. Iedereen moet natuurlijk zijn of haar eigen weg bewandelen naar een leven in het wensgeslacht en ik wens Steffen en anderen daarbij natuurlijk alle kracht, sterkte en succes toe om ook een geweldig fijn vervolg van hun leven te bereiken.
Plaats reactie