Nieuwe chat! Zie dit topic.

Opweg

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
Gebruikersavatar
diederique
Berichten: 2045
Lid geworden op: 03 mei 2013, 17:27
Gender: Vrouw
Locatie: Dordrecht

Re: Opweg

Bericht door diederique »

Jannet,
Jouw verhalen, stukjes en emoties (én jouw gedeelde foto's!) betekenen/betekenden heel veel voor me.
Ik zal je nooit meer in kunnen halen (die mannelijke behoefte heb ik inmiddels niet meer), maar nog even dan staan we aan de zelfde kant van de lijn. Ga door met delen. Dank daarvoor!
Liefs, Diederique

Roze50Plus; omdat je er niet alléén voor staat.
Volg mijn blog: http://diederique2.wordpress.com
Papa is een Meisje (http://www.boekenbestellen.nl/boek/papa-is-een-meisje)
kimmie
Berichten: 22
Lid geworden op: 23 aug 2014, 00:14
Gender: Onzeker
Locatie: den bosch

Re: Opweg

Bericht door kimmie »

jannet ik heb eigenlijk net alles achter elkaar gelezen van je.
echt super mooie en leerzame stukken.
dankje wel voor het delen

groetjes kimmie
Er staat kimmie maar de naam moet Tanja zijn
Gebruikersavatar
Hana
Berichten: 89
Lid geworden op: 03 jul 2014, 13:28
Gender: Vrouw
Locatie: Nijmegen

Re: Opweg

Bericht door Hana »

Ik heb nog niet alles gelezen, maar wat ik heb gelezen vond ik informatief en soms ook heel ontroerend.
Dank je wel voor het delen!!
Afbeelding
Gebruikersavatar
J1nny
Berichten: 720
Lid geworden op: 04 nov 2012, 14:43
Gender: Vrouw

Re: Opweg

Bericht door J1nny »

Ik kom hier zelden maar jouw stukjes lees ik altijd wel ff Jannet...
Gebruikersavatar
Claire
Berichten: 1129
Lid geworden op: 05 feb 2013, 00:21
Gender: Vrouw
Locatie: Almere

Re: Opweg

Bericht door Claire »

Ik sluit me hier bij hele mooie stukjes schrijf je Jannet
Er komt een ogenblik in het leven
dat de pijn
om altijd een knop te blijven
groter is
dan de angst
een bloem te worden.

:hug: :hug2:
Gebruikersavatar
Jannet V
Berichten: 1311
Lid geworden op: 30 jun 2012, 20:06
Gender: Vrouw

Re: Opweg

Bericht door Jannet V »

19 Oktober 2014

Al bijna een half jaar na de operatie, wat is de tijd omgevlogen en wat heb ik er van genoten. Eindelijk m’n lichaam ontdekken en daar ben ik in alle rust nog mee bezig. Apart om te beseffen dat mijn “oude lichaam” en ik allang niet meer door een deur konden. De status quo was stilzwijgen al door beide partijen van de hand gedaan als belachelijk en totaal onmogelijk. Als ik nu voor de spiegel ga staan en ik bekijk mijn lichaam van teen naar top dan eindig ik bij een tevreden glimlach. Een soort blij verlost zou ik het zelfs durven noemen.
En qua gevoel mag ik helemaal niet klagen. Al tientallen jaren stond mijn seksleven op een plichtmatig pitje ook al heb ik echt van haar gehouden en nog steeds denk ik. Het hele internet heb ik afgereisd om er achter te komen wat er mis was met mijn gevoel. Als er iemand iets wil weten over welke fetisj dan ook, vraag maar, de kans is groot dat ik het antwoord jammer genoeg weet.
Maar nu mijn lichaam en geest samen vloeien lukt het eindelijk om de bevredigende toppen van mijn gevoel te bereiken en durf ik voor het eerst in mijn leven te beweren dat dit lekkerder is dan Pizza.
Samen hand in hand door de stormen van de stilte langs het eindeloze strand, ...was ik een stukje van jou. Nu de wind is gaan liggen, rust jij als herinnering in mij.
Gebruikersavatar
Anon20180730
Berichten: 1606
Lid geworden op: 21 dec 2013, 12:21
Gender: Transgender

Re: Opweg

Bericht door Anon20180730 »

Jannet V schreef: Als ik nu voor de spiegel ga staan en ik bekijk mijn lichaam van teen naar top dan eindig ik bij een tevreden glimlach.
Wat geweldig voor je :D
Gebruikersavatar
Jannet V
Berichten: 1311
Lid geworden op: 30 jun 2012, 20:06
Gender: Vrouw

Re: Opweg

Bericht door Jannet V »

Had graag iets geschreven maar het geen idee wat. Het gaat goed, beter zelfs dan de vorige keer, lichamelijk dan wel te verstaan. Sociaal gezien begrijp ik er helemaal niets meer van. Het enige wat nog over is zijn mijn ex, mijn kinderen, mijn vriendin en haar familie. Alles van vroeger heb ik voor de rest maar afgeschreven. Een nicht die het had geschopt tot arts durft het woord sociaal isolement in haar mailing te gebruiken. Ze heeft echt helemaal geen idee. Ik overleef, wees niet bang maar de mensheid heeft geen idee wat het betekend om met dat te worstelen waar wij mee vechten. Ze zijn er van overtuigd dat kanker de ultieme strijd is maar zullen nooit beseffen dat genderdysforie een gevecht is wat al decennia lang heeft gewoed. Wij, mensen die qua gender net een beetje anders zijn, doen niets anders dan strijden tegen een overmacht die zich niet bewust is van onze problemen. Als we kanker gehad hadden was het veel gemakkelijker geweest. Dan had de wereld ons omarmd en waren we helden geweest. Maar dat zijn we niet, we worden slechts een beetje serieus genomen, als het al dat beetje is.
Samen hand in hand door de stormen van de stilte langs het eindeloze strand, ...was ik een stukje van jou. Nu de wind is gaan liggen, rust jij als herinnering in mij.
Lise
Berichten: 629
Lid geworden op: 23 dec 2013, 00:25
Gender: Onzeker
Locatie: Utrecht

Re: Opweg

Bericht door Lise »

Jannet V schreef:Als we kanker gehad hadden was het veel gemakkelijker geweest. Dan had de wereld ons omarmd en waren we helden geweest.
Jannet, ik vind in het algemeen dat je heel mooi schrijft. Daardoor vind ik juist ook dat je dit soort vergelijkingen niet nodig hebt om toch je punt te maken.
Gebruikersavatar
Claire
Berichten: 1129
Lid geworden op: 05 feb 2013, 00:21
Gender: Vrouw
Locatie: Almere

Re: Opweg

Bericht door Claire »

Lise schreef:
Jannet V schreef:Als we kanker gehad hadden was het veel gemakkelijker geweest. Dan had de wereld ons omarmd en waren we helden geweest.
Jannet, ik vind in het algemeen dat je heel mooi schrijft. Daardoor vind ik juist ook dat je dit soort vergelijkingen niet nodig hebt om toch je punt te maken.
Mee eens en ik zal proberen er nog wat aan toe te voegen hoewel ik niet zo'n schrijftalent ben als jij Jannet.
Als ex-kankerpatiënt, hoewel niet echt ex want ik kamp nog dagelijks met de gevolgen ervan, heb ik mijn ziekte periode als eenzaam ervaren ondanks
dat ik genoeg vrienden en kennissen om me heen had.
Mensen vinden het eng zijn er zelf enorm bang voor durfden bijna niks te vragen behalve het standaard "hoe gaat het met je?"
Gelukkig zitten er wel uitzonderingen bij maar dat zijn echt de uitzonderingen.
En zo gauw als de behandelingen voorbij zijn werd het nog minder.

Dus op dit gebied het eenzaam zijn is mijn ervaring dat dit ook geldt genderdysforie.
Mensen begrijpen het niet, willen het niet begrijpen en doen er ook geen moeite voor.
Het is tenslotte onze "keus" toch.
Er komt een ogenblik in het leven
dat de pijn
om altijd een knop te blijven
groter is
dan de angst
een bloem te worden.

:hug: :hug2: