ouders.

[Emma]

Maar ik ben ook heel aardig... En zo gewoon gebleven

[lotte33]

"Er bleek een heel aardig mens in mij schuil te gaan" hoorde ik laatst iemand zeggen op TV en dat klopt volgens mij als een bus voor de meesten van ons.

Wauw, wat prachtig verwoord. Ik ben dan nog lang niet zover, maar dat is ook een beetje mijn troost.
Wacht maar wat jullie straks gaan zien. Een lieve dochter in plaats van een horkerige zoon.

[Saskia]

Marloes,

voor mij is het heel herkenbaar, niet zozeer mijn moeder als wel bij mijn partner. Tijd geven is eigenlijk de enige optie samen met veel praten als ze wil. Sterte.

Saskia

[Susanna]

Mijn ouders dachten eerst dat het een periode of een fase was die wel weer over zou gaan. Toen ik onder behandeling bij het VU ging maakten ze zich wel heel erg zorgen maar nu ben ik al weer een paar jaar verder en zijn mijn ouders blij dat ze een probleemkind zien overgaan in een tevreden mens waar het zoveel beter mee gaat. Het heeft tijd nodig. Als jij het gevoel hebt dat dit de weg is die je moet bewandelen is de kans zeer groot dat jou ouders over een poos een gelukkige en succesvolle dochter aan dit avontuur overhouden. Alle begin is moeilijk.