Pagina 2 van 2

Re: Uit het hokje gekomen

Geplaatst: 31 okt 2014, 20:40
door bernie
Geweldig dat jullie samen deze weg kunnen gaan.

Liefs

Bernie

Re: Uit het hokje gekomen

Geplaatst: 05 nov 2014, 12:48
door Saskia
Heel mooi om te lezen en inderdaad heel knap van je vrouw. Veel succes samen en ook nog gefeliciteerd met jellie 30 jarig huwelijk.

saskia

Re: Uit het hokje gekomen

Geplaatst: 01 jan 2015, 22:18
door Nienke
Wees er erg zuinig op Lucy,ik ben heel blij voor je. :hug:

Re: Uit het hokje gekomen

Geplaatst: 04 jan 2015, 22:33
door Lies
Beste Forumleden,
bedankt voor de reacties.
Ondertussen zijn we weer enkele maanden verder, en ja er zijn nog wel wat stapjes gezet.

Heb mijn ouders op de hoogte gebracht, reageerde in eerste instantie zeer positief, moest echter allemaal nog wat bezinken, wanneer het de dag nadien wat was doorgedrongen, veel verdriet en ' wat zullen de mensen zeggen ' 'dan zullen we moeten verhuizen'... Ondertussen komt dit onderwerp bij hun niet meer ter spraken er wordt gewoon over gezwegen alsof het er niet is.

Mijn ( vrouwelijke ) huisarts is ook ingelicht, reageerde zeer begripvol en zij dat ze niet schrok, ze dacht eerst dat ik homo was, verontschuldigde zich dat ze me er nog nooit over gesproken had. Op haar aanraden hulp gezocht bij psycholoog en afspraak gemaakt bij het genderteam in Gent.
Gesprekken bij psycholoog doen me deugd, lucht geweldig op om hier eindelijk eens te kunnen over praten en gehoord te worden. De afspraak in Gent is voor begin maart, wat eerst nog zover weg was komt plots wel wat dichterbij.

Mijn vrouw heeft het niet altijd even gemakkelijk gehad, ze had gedacht het allemaal onder ons tweetjes op te lossen. Nu ik verdere stappen gezet heb maakt dit haar angstig, toch blijft ze begripvol, na ieder stap moet ze eerst terug wat op adem komen voor ze terug kan volgen. Moet voor haar ook niet simpel zijn, ben blij dat we zoals mijn psycholoog zegt nog steeds een tandem zijn.

Heb ondertussen gaatjes in mijn oren ( waar ik zeer blij mee ben ), lak mijn vingernagels als ik niet ga werken en begin wat te expirementeren met make up, mijn vrouw stimuleert mij hierin en zegt dat elke vrouw dit bij zichzelf moet kunnen.

Bij elke stap die ik zet om me meer vrouw te voelen voel ik me gelukkig, toch heb ik nog veel twijfels, tot waar gaat de weg leiden, wat is mijn bestemming?
Wil dit vooral samen met mijn vrouw doen, zal ze me kunnen blijven volgen?
Soms vraagt ze me welke plannen ik nog heb, geef dan aan dat ik het zelf nog niet weet, wat voor een stuk ook wel waar is. Soms denk ik waar ben ik toch mee bezig en heb zin om dit alles los te laten, toch voel ik dan zeer snel dat dit geen oplossing is.

Hoop van rustig verder te wandelen op de weg die ik ben ingeslagen, ben te vrede met waar ik nu al sta en ben niet van plan terug te keren.
We zien wel wat de toekomst brengt.

Wordt vervolgd....

Liefs,
Lucy