Gedichten

[Jessah]

Wat fijn dat ze raken..
dat is al mooi opzich!!
Stimuleerd mij ook om verder te gaan
en..nee, stoppen doe ik niet!

Liefs..Tessa

[Jessah]

Het is een zomermiddag op een stralende dag.
We zitten samen aan de waterkant
en jij vertelde mij wat je vannacht in een droom voor je zag:
Wij tweeën liepen hand in hand over het strand
en je vertelde mij van mijn identiteit, van je transgender zijn.
Al kenden we elkaar nog niet zo lang
en leken onze gevoelens voor elkaar als een parel zo klein,
toch was je voor mij niet terughoudend of bang.
De angst om het te vertellen aan mij, proefde ik niet
en dat gaf mij juist een warm en vertrouwd gevoel.
Je deelde je diepe pijn met mij die niemand anders ziet
jou worsteling en zoektocht naar je bestemming en levensdoel.
Het raakte me diep jou zo te horen en te zien over wat je voelt en ervaart.
Al pratende liepen we verder met onze voeten in het zeewater,
waarop ik jou vanuit mijn gevoel zeg dat binnenkort een nieuwe tijd zich openbaart
al lijkt het voor jou nog zo ver weg of slechts iets voor 'later'.
Ik geloof heilig in het feit,
haast stellig dat zoals het water jou en mijn voeten hier nu wast
er zal aanbreken een nieuwe tijd.
Alsof je schoongewassen wordt ja er af valt van jou die zware last.
Jij mag worden wie je bent zodat je verder kunt gaan in het leven,
zonder twijfels en met de hulp die je zal worden geboden.
Zodat het lichaam dat je bij de geboorte is gegeven
mag worden wat het van binnen altijd al was maar gebukt ging onder een zware last en onder noden.

Tessa

[Jessah]

In mijn atelier waar ik graag bezig mag zijn,
vult de ruimte zich meer en meer met creativiteit.
Het begint vaak met een plaatje in mijn hoofd, heel abstract en klein
en dat werk ik dan uit en zo vormt zich de productiviteit.
Eerst schilder ik met zwart op wit wat bij elkaar
en zo vormen één voor één de letters een gedicht.
Dan leg ik de kwast opzij en vorm ik met mijn handen bij mekaar
uit een stuk onbewerkte klei een bijpassend beeld of gezicht.
Zoals de 'tranen' zojuist nog rolden middels de verf op het witte doek
en het gedicht de juiste emoties toonden in woorden.
Zo rollen nu de tranen bij mezelf van mijn wangen op mijn broek.
Nu weliswaar van blijdschap
omdat dit beeld van klei mij zo goed doet verwoorden,
wat ik bijmezelf in stilte en verdriet steeds wegslik.
Alsof ik me verstop voor mezelf en niet lijk te durven leven.
Het ook verdring voor de buitenwereld om me heen, het is dan ook net alsof ik,
niet de vorm lijk toe te laten aan mezelf die dit gedicht en beeld mij teruggeven.

Tessa

[Jessah]

Ja daar sta je dan naast het ziekenhuisbed: stralend en schitterend als kristal.
Het is nog geen eens je trouwdag
al hoop ik dat die dag nog komen zal,
het is vandaag een dag waarop je naar huis mag.
Jarenlang zag ik je vechten tegen het leven
ja, vele dagen vocht jij je verder op dat eenzame levenspad.
Maar nu is jou onlangs het lichaam gegeven
dat bij je past en hoe jij het al die tijd al voor ogen had.
Nu klopt het geheelplaatje evenzo met je binnenste hart!
Niet meer die pijn van je anders moeten voordoen
en nee, ook niet meer die nare woorden van anderen die je haast hadden verward.
Nu kun je écht nieuwe levensvreugde opdoen!

Tessa

[Jessah]

Je hebt van die bloemen die bij het donker dichtgaan.
Wanneer het nacht is slaan ze hun kernen dicht
en wanneer het licht aanbreekt zie je ze weer opengaan.
Het is waarlijk een mooi gezicht.
Er is slechts één voorwaarde bij:
Geef ze liefde en regelmatig wat extra verzorging.
Is het eigenlijk ook niet zo gesteld met jou en mij?
Hebben wij ook niet elke dag nodig onze 'voeding'?
Wij zijn ook als bloemen zo mooi gemaakt
en ook wij hebben dat we open en dichtgaan.
Kijk om je heen en waak dat geen bloem alleen raakt,
want bloemen horen immers niet alleen te staan.
Zie je wel dat dit voorkomt of gebeurd,
ga er dan naast staan en geef een stukje liefde aan hem of haar.
Je zult zien dat je de ander dan opfleurt
omdat je hart en oor hebt voor elkaar.

Tessa

[Jessah]

De terugblik op jouw moeizame leven,
als van een rups tot een vlinder, zo teer.
Gevangen zijn, als in een cocon wat je was gegeven
het is nu niet meer.
Je hebt een leven in vrijheid voor je
dus sla je vleugels maar uit,
Straal maar als een prachtige vlinder voor me
ja, vlieg nu maar vooruit.
Want langer stilstaan op wat was, dat doet mij pijn.
Ik wil je graag terugzien
eens op een dag weer samenzijn
ja, ik wil je graag weer zien.

Tessa

[Anon20210626]

Hi hihihi , ik vergeleek mezelf wel eens met het lelijke eendje ........ En ben een zwaan aan het worden voor mijn gevoel

Maar deze is ook mooi

X

[Jessah]

Hejhoi..Dankje Renée!
Tja wordt ook maar geen vlinder want die leven alleen bij mooi weer
Fijn dat ie je weer mocht raken
-xx-

[Jessah]

De tijd hier verstrijkt en het tikken van de klok gaat voort.
Bijna alles lijkt veel te snel te gaan hier om mij heen
en in mijn denken schuilt angst voor een veroordelend woord.
Toch ik proef bij mezelf: ik kan hier níet meer omheen!
De wereld zuigt mijn innerlijke angst voor veroordeling
eruit, naar buiten toe alleen dit is niet goed.
Ik ben geen één of ander 'foutje' of 'natuurlijke speling'!
Alsof mijn anders zijn er niet mag zijn of er niet toe doet.
Mijn leven, het is uniek, gevormd zoals dat van jou en ieder ander.
Dat maakt niet dat ik géén strijd heb of pijn ondervind hiervan.
Daarom: laat mij vrij zoals ik ben geroepen en accepteer dat ik net als een ander
leef om te léven en dat ik niet om mijn zijn heen kan.
Men kan mij in een vakje proberen te drukken of in een kast,
maar God roept mij op om in de vrijheid te blijven staan!
Een leven buiten die vrijheid is voor mij een last.
Laat mij daarom zijn zoals ik ben om in liefde tot anderen te gaan.
Liefde van Hem is liefde tot anderen om mij heen.
Al geeft dat soms ook strijd van tijd tot tijd
voor mezelf kan ik hier niet omheen.
Ik ben net als anderen geroepen om te leven uit liefde tot vrijheid.

Tessa

[Jessah]

Jij! Jij bent bijzonder voor mij.
Met jou kan ik lachen om dezelfde dingen
en bij jou hoef ik mijn diepe pijn niet te verdringen.
Van jouw word ik gewoon intens blij!
Tijdens een wandeling is er ruimte om stil te zijn
en slechts te horen het fluisteren van de wind.
Tussen ons is gelijkwaardigheid en dat is juist zo fijn
dat is waarom ik in onze vriendschap zo bijzonder vind.

Tessa