Nieuwe chat! Zie dit topic.

ik weet het even niet meer

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
Gebruikersavatar
carolienolsen
Berichten: 47
Lid geworden op: 01 aug 2014, 19:52
Gender: Man

ik weet het even niet meer

Bericht door carolienolsen »

Hallo iedereen,

28 jaar heb ik mij stil gehouden over wat ik het liefst zou willen (vrouw zijn) na 28 jaar heb ik het mijn vriendin waar ik 2 kindjes mee heb 1 van 5 maand en 1 van 2 jaar, verteld.
zei schrok in de eerste instantie en na heel wat praten accepteerde ze het dat ik mij wel eens kleed als vrouw.
op dat moment was dat voor mij voldoende, ik dacht dat ik hiermee geholpen was en dat het gevoel van het aller liefst helemaal vrouw zijn wel verdween.
Zei weet ook dat ik het liefst als vrouw geboren was maar dat (even lomp gezegd) om laten bouwen voor mij geen optie zou zijn.
Als ik een keer een avondje alleen ben kleed ik mij als vrouw, al komen die avonden maar weinig voor.
Hoe graag ik ook zou willen het is wat lastig dat hier te doen aangezien wij een zorgboerderij hebben hier 5 cliënten wonen en mijn schoonouders met regelmaat even aankomen waaien (alleen mijn vriendin is op de hoogte).
Dat even omkleden en op de slaapkamer vrouw zijn heb ik inmiddels ook wel gezien, en ik ben laatst dan ook een paar keer naar buiten gegaan als vrouw (zo spannend als ik het vond).
Stel ik was alleen had niemand om rekening mee te houden zou ik mij vandaag nog aanmelden bij het transgender team voor een gesprek.
Maar ik heb goed contact met mijn ouders mijn broers en schoonzussen ik heb een onwijs lieve vriendin en 2 pracht kinderen.
Maar hoe lief ik ze ook vind hun weerhouden mij ervan de stap te zetten (al ben ik dat eigenlijk zelf).
Mijn vriendin zegt wel eens als je het zo graag wil zou je het dan niet willen vertellen aan de buiten wereld braaf zeg ik nee maar denk ja.
Ik ben namelijk bang alles wat ik heb kwijt te raken sowieso mijn broertje gaat dit niet tof vinden, mijn vriendin heeft gezegd dat ze zal proberen verder met mij te gaan, ook als ik als vrouw door het leven zou gaan, toch denk ik dat dit stuk zal lopen.
na een hele slechte periode in mijn leven, leef ik eindelijk stabiel op 1 ding na, ik ben bang dat alles wat ik nu heb opgebouwd kwijt zal raken en er alleen voor zal staan.
Dit lijkt me echt verschrikkelijk en braaf ben ik dan maar weer vincent, een vader, een zoon, een broer, een schoonbroer, en werknemer op de zorgboerderij.
terwijl ik het liefst een moeder, een dochter, een zus, een schoonzus en werkneemster zou zijn....

Wat zijn jullie gedachtes hier over, tips en trics, en vooral wat is aansluitend jullie verhaal...?

Thanks! ik ga weer even vader zijn
Ik heb het wel in mij het moet er alleen uitkomen
Gebruikersavatar
Claire
Berichten: 1129
Lid geworden op: 05 feb 2013, 00:21
Gender: Vrouw
Locatie: Almere

Re: ik weet het even niet meer

Bericht door Claire »

Mijn tip is ga praten met een professioneel iemand.
Bij transvisie kan je praten, je kan je aanmelden bij PIG, desnoods bij een gewone psychiater.
Misschien zijn er ook andere psychiaters met verstand van genderdysforie.(misschien weten anderen dat)
Dit gaat namelijk niet weg hoe enthousiast je dat ook probeert te verstoppen.
Er komt een ogenblik in het leven
dat de pijn
om altijd een knop te blijven
groter is
dan de angst
een bloem te worden.

:hug: :hug2:
Gebruikersavatar
Niek68
Berichten: 150
Lid geworden op: 28 feb 2015, 17:06
Gender: Trans FtM
Locatie: Huissen

Re: ik weet het even niet meer

Bericht door Niek68 »

Laat ik voorop stellen dat ik niet kan zeggen wat je moet doen, jij bent zelf degene die die beslissing moet nemen.
Zelf ben ik nog niet zo lang uit de kast en ben 46 jaar. Ik heb enorm veel spijt dat ik niet toen ik 20 was uit de kast ben gekomen, dit had vele depressies en zelfs suïcidale episodes kunnen voorkomen. Aan de andere kant waarschijnlijk was het toen niet de juiste tijd, zoals mijn therapeut zegt. Toendertijd ging ik studeren en was bang uitgesloten te worden door mijn medestudenten en bovendien leek mij studeren en dan ook nog een transitie erg zwaar, zo zwaar dat ik misschien de studie niet zou halen. Na mijn studie had ik telkens wel weer andere excuses.
Nu ben ik volledig uit de kast, leef als man en er is een enorme last van mijn schouders. Mijn hele omgeving steunt me en zij vinden mij ook een stuk relaxter.
Misschien is het voor jou nu ook nog niet de tijd, dat kan ik niet bepalen. Ik denk wel dat als je echt een vrouw wilt zijn je dit misschien uiteindelijk niet meer kunt ontwijken, tenminste bij mij was dat zo (alleen wil ik dan man zijn). Ik stortte echt in en kon, zoals ik het noem, niet meer met een leugen leven en daarmee maakte het mij ook niet meer uit wie het wel of niet zou accepteren, ik moest eindelijk mezelf zijn.
Maar goed, zoveel mensen zoveel ervaringen. Doe wat voor jou goed voelt. Dat kan zijn dat je dit nog even op de lange baan schuift maar misschien is de wens ook zo groot dat je er toch nu volledig voor gaat met het risico dat je mensen kwijt raakt, wat niet hoeft te zijn natuurlijk, sommige mensen kunnen je verbazen. Succes
There's only one way of life and that's your own
Gebruikersavatar
Jeste
Berichten: 1262
Lid geworden op: 06 apr 2012, 03:38
Gender: Non-binair
Voornaamwoorden: Jeste
Locatie: Amsterdam

Re: ik weet het even niet meer

Bericht door Jeste »

Zeker goed om hulp te zoeken bij dit probleem. Dat zou je kunnen helpen bij het nemen van zo'n ingrijpende beslissing.
Alles kwijtraken wat je nu hebt kan een angstaanjagende gedachte zijn. Wat je daarbij ook kwijtraakt is leven met een leugen. Op de lange termijn lijkt het mij veel zwaarder om oneerlijk te blijven over jezelf, met als gevolg dat je kan houden wat je hebt opgebouwd. Zo zwaar zelfs dat alles wat je hebt opgebouwd misschien evengoed instort.

Ik heb het zelf ook geprobeerd, hoor. Toch maar blijven proberen om als man door het leven te gaan. Uiteindelijk ging het echt niet meer. Toen was ik inmiddels wel al 37.
"Gendervrij" vind ik eigenlijk mooier dan "Non-binair", want "Gendervrij" zegt namelijk wat het wel is, in plaats van niet.
Gebruikersavatar
Jannet V
Berichten: 1311
Lid geworden op: 30 jun 2012, 20:06
Gender: Vrouw

Re: ik weet het even niet meer

Bericht door Jannet V »

PB gestuurd
Samen hand in hand door de stormen van de stilte langs het eindeloze strand, ...was ik een stukje van jou. Nu de wind is gaan liggen, rust jij als herinnering in mij.
Gebruikersavatar
Irene_de_Vreede
Moderator
Berichten: 3639
Lid geworden op: 23 mei 2012, 22:26
Gender: Transgender
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Breda

Re: ik weet het even niet meer

Bericht door Irene_de_Vreede »

Herkenbaar verhaal.
Irene
Gebruikersavatar
Maria_G
Berichten: 96
Lid geworden op: 14 jan 2015, 22:32
Gender: Trans MtF
Locatie: Eastern Europe

Re: ik weet het even niet meer

Bericht door Maria_G »

I see everything in different way.
Losing everything, transition for me are terms I do not operate much.
My wife does not understand what does transition mean nor I.
Yesterday we had another discussion what does it mean to live like a woman?
There is the line?
How far it can be pushed away?
Or maybe it is behind?

Then losing everything happens for different reasons, it can happen to lose everything because of problems which were ignored for long.

Professionals? I do no believe them, they are professionals for average statistical patient.
Gebruikersavatar
Beardelady
Berichten: 324
Lid geworden op: 01 jan 2015, 11:32
Gender: Vrouw

Re: ik weet het even niet meer

Bericht door Beardelady »

Hoi,

Ook mijn advies is zoek hulp. Ga naar je huisarts en vertel je verhaal. De huisarts zal rondvragen of er in de buurt een professional is waar je terecht kan, en je daar naar verwijzen.

Laat het ook niet zo ver komen zoals als waar ik zit (zie een paar draadjes lager).
Gebruikersavatar
Tanja
Berichten: 308
Lid geworden op: 06 nov 2012, 19:51
Gender: Trans MtF
Locatie: rotterdam

Re: ik weet het even niet meer

Bericht door Tanja »

Ga inderdaad hulp zoeken joh.
Ook ik heb zo vreselijk spijt dat ik toen niet ben doorgestapt. Geloof me, de jaren vliegen voorbij en de pijn van binnen wordt alleen maar meer. Qua samenstelling van gezin zat ik in een soortgelijke situatie als jij, maar ik kreeg geen begrip van mijn partner. Uitstel uitstel uitstel tot op een gegeven moment de man met de hamer voor je staat. Als het echt is zoals je beschrijft doe er dan iets mee. Leg het desnoods voor aan je huisarts en kijk dan verder. Ik ben inmiddels 47 en zit nog steeds gevangen. En dat terwijl ik ruim 35 jaar!! geleden al wist wie ik was en hoe ik zou moeten zijn. Maak niet dezelfde fout als vele anderen. Succes
Waarom heb ik het mezelf zo moeilijk gemaakt?? Omdat ik waarschijnlijk een domme doos ben die het allemaal wel dacht te kunnen verdringen :fpalm:
Gebruikersavatar
carolienolsen
Berichten: 47
Lid geworden op: 01 aug 2014, 19:52
Gender: Man

Re: ik weet het even niet meer

Bericht door carolienolsen »

Hallo allen, bedankt voor jullie berichten. Misschien kan ik inderdaad beter maar even gaan praten met mijn huisarts.
Als hij het beter vind mijn door te verwijzen zal het wel zo moeten zijn niet....? Gewoon kijken waar het schip strand al is het best pittig de stap te nemen. Professionele zal me waarschijnlijk verder brengen welke kant het dan ook op gaat. Ik hoop alleen dat ze me voldoende kunnen ondersteunen mocht ik toch de stap gaan nemen.... pfff ik zie er nu al tegen op terwijl ik eigenlijk weet dat het me zal bevrijden, heel dubbel. Nogmaals bedankt en ik hou jullie op de hoogte. Xxx
Ik heb het wel in mij het moet er alleen uitkomen