Solliciteren als Jongen

[Anon20190209]

Met de post van Tanisha ben ik het niet mee eens....

Vanaf 1998 gemeld bij het VU en vrij snel aan de hormonen: androcur en progynova. In die periode een tijdje werkloos geweest.
In 2001 gesoliciteerd bij een verzekeringsmaatschappij. Heb er altijd heel vrouwlijk uitgezien dus heb tijdens de transitie gewoon heel veel geluk gehad. Tijdens sollicitatie gesprek ben ik er zelf over begonnen en heb eerlijk gezegd dat ik transgender ben. Had ik het niet gezegd hadden ze het ook niet gemerkt. In die tijd wilde ik het graag zelf vertellen om de mensen voor te zijn achteraf gezien nu zoveel jaar verder uit onzekerheid. Dacht altijd mensen kunnen het beter uit mijn mond horen dan via anderen. Nu zoveel jaren later denk ik daar anders over en is het in het dagelijks leven totaal geen issue meer. Wordt er nooit mee geconfronteerd en ben er zelf ook totaal niet mee bezig. Maar destijds tijdens sollicitatie gewoon eerlijk verteld en gaf zelf toen aan, mocht ik afgewezen worden zal ik zelf nooit zeker weten waardoor. Door het transgender zijn of door het feit dat ik geen ervaring had in het bedrijfsleven. Het was verder een hele fijne sollicitatie waar ik zeker van wist dat ik de juiste vragen en ook antwoorden had gegeven. En vooral omdat ik toen heel zelfverzekerd over kwam.

Ik zal het nooit vergeten een uur later werd ik gebeld dat ik was aangenomen. Had een proeftijd van een 1 maand en daarna een 6 maanden contract. Binnen dat half jaar werd ik door het VU opgeroepen voor de vaginaplastiek ik was dol blij maar zag ook mijn baan in gevaar komen.... uiteindelijk heb ik openkaart gespeeld en verteld wat de situatie was, dat ik binnenkort geopereerd zou worden. Echt wonder boven wonder werd al voor de opname in het VU mijn contract ongezet naar onbepaalde tijd terwijl ze wisten dat ik minimaal 6 weken in de ziektewet zou zitten. Ze hebben bewust voor de operatie in de VU mijn contract verlengd naar onbepaalde tijd om mij zo ook de rust en tijd te geven om te herstellen van de operatie, dit hebben ze me uiteindelijk ook gewoon verteld. Ze vonden mij een fijne werknemer die goed haar best deed.... ik ben vanaf dag 1 open geweest over het transgender zijn tegenover mijn leidinggevenden. Meeste collega's wisten van niets, maar over eventuele vragen ben ik altijd heel eerlijk geweest. Heb uiteindelijk 6 jaar voor dit bedrijf gewerkt. Heb uiteindelijk zelf ontslag genomen door verhuizing naar een andere stad met veel teveel reistijd.

Wil dit toch even met jullie delen want zoals het bij mij ging kan het dus ook!!

Groetjes Cher

[Veronica]

Dat zal een werkgever, denk ik, niet zeggen.

Nee, ze zeggen dat je "niet aan de eisen voldoet" of "niet in de team past"

Ik heb tijdje terug een transgender mtf gesproken, ze is nu 35 jaar en leeft al 2 jaar als vrouw, ze verloor haar baan omdat ze trans is, en ondanks dat ze HBO heeft krijgt ze vooral te horen wat ik boven noem, 1 keer vermeldde ze dat niet en ze werd aangenomen en werkt gelukkig daar nog steeds, misschien toeval, misschien niet maar wat sommige mensen beweren hoe rooskleurig het dan wel niet is klopt niet.

@Cher, ik ben wel blij dat jij meer geluk had helaas geldt dat niet voor iedereen echter...

mocht ik afgewezen worden zal ik zelf nooit zeker weten waardoor.

Dat zinnetje is de grootste probleem, ze zullen nooit de echte reden aan iemand vertellen omdat ze je niet mogen weigeren om die reden, vandaar dat ze dan vaak dingen zeggen zoals dat je "niet aan de eisen voldoet" of "niet in de team past" want daar komen ze mee weg.

Maar verder is het een kwestie van geluk of pech, niet alleen transgenders maar zelfs (in mindere mate maar toch) homoseksuelen, buitenlanders of anders gekleurden kunnen vaak genoeg geen baan krijgen om wie ze zijn van buiten, en niet om wie ze zijn van binnen...

[Anon20190122]

@ Cher blij te lezen dat het jou beter is vergaan ik was in '96 klaar met mijn transitie en liep vrij snel tegen veel ellende aan op werk gebied!

[Anon20210626]

Je hoeft niet in transitie te zijn of om lastig aan een baan te kunnen komen hoor , tegenwoordig als je ouder als 35 bent is het ongeacht andere handycaps sowieso al heel lastig . Als je richting de 50 gaat bijna onmogelijk ...... En nee op leeftijd mag men ook niet discrimineren maar de tweetal eerder genoemde zinnetjes zijn nietszeggend genoeg om overal mee weg te komen .

Je moet gewoon geluk hebben is mijn bevinding , niets meer niets minder .

[Anon20210626]

En ik hoop dat je dat geluk hebt , Thomas .

[Djay]

Hoop dat je al meer weet. Laatst zelf ook gesprek gehad en aangenomen. Ook vanaf begin open kaart gespeeld. Had net als jij flink de zenuwen dat ik het zelfs voor elkaar kreeg om over een stoel te struikelen. Ander voordeel voor mij aannemen was en is, is dat ik een WSW indicatie heb. Veel bedrijven lopen al vooruit met de nieuwe wet die 1 januari 2016 ingaat. Dus uiteindelijk moet een bedrijf een bepaald percentage mensen met een WSW indicatie in dienst hebben, anders kunnen ze rustig een boete van minimaal 20.000 euro krijgen. Dus het was hoe dan ook lastig om mij te gaan weigeren zonder verdomd goede reden. Ik kan er begin november gaan beginnen. Mijn toekomstige leidinggevende en iemand van personeelszaken zijn de enige daar die het weten dat ik transman ben en dat ik half november ook ga beginnen met de diagnostiek. En dat is voor hen ook geen probleem, ook aangegeven dat ik bereid ben om met mijn uren te schuiven mocht het nodig zijn. Zodat ik er toch mijn uren draai. En daar zijn ze ook blij mee. Ze twijfelde eerst wel omdat ik over t algemeen weinig ervaring heb met een aantal werkzaamheden, maar mijn werkervaring bleek zo uitgebreid te zijn dat ik toch voldoende ervaring heb en had om alles daar te kunnen gaan doen.

[Jacob]

Deze week ga ik ook voor het eerst me mannelijk presenteren bij sollicitaties. Vind het best wel spannend. Maar ik weet in elk geval dat ik me goed voel in de kleding die ik aan zal trekken! En verder ben ik gewoon mezelf. En het zou toch moeten gaan om je kwaliteiten en niet om hoe je er uit ziet.
Morgen heb ik een gesprek mbt een grafische functie die vanuit huis vervuld kan worden. Maar het gesprek is wel in Putten, de biblebelt...
Vrijdag een gesprek bij een herenmodehuis in Utrecht, waar ze ook maatwerk doen. Dat is echt mijn droombaan en ik hoop dan ook dat ik daar op zijn minst een keer een dagje mee mag draaien!

[Nathan90]

Geen zorgen over de biblebelt, tuurlijk, groot percentage dit en dat. Maar niet iedereen in het dorp is zo, wie weet is degene die je spreekt zo nuchter als ze maar komen. Succes!

[TimV]

Hey,

Laatste update over die baan is dat ik het niet geworden ben. Ik zou aan het einde van de week teruggebelt worden, maar ik heb niets meer gehoord. Of het aan het trans zijn lag of aan iets anders weet ik dus ook niet. Ik ga wel gewoon rustig verder met zo solliciteren en heb binnenkort nog twee gesprekken staan, dus hopelijk komt daar nog iets positiefs uit. Bedankt voor alle reacties nog! Ik had er niet zoveel verwacht

Grtz,

[Lara25]

Succes Tim! Ik werd ook gewoon aangenomen bij mijn werk zelfs voordat ik met hormonen begon. Dit in een zaak waar per dag honderden klanten over de vloer komen. Het is maar net hoe je je presenteert en of je geschikt bent voor de functie. Mijn manager zei dit ook tegen mij toen ik vertelde dat ik trans was. Ze zij letterlijk ' dat maakt mij niks uit. Zolang je maar professioneel bent en je werk goed doet.' Kortom, het zou en mag niet uit moeten maken dat je in transitie zit!