Unisex mode

[angelswontdie]

Ik merk de laatste tijd dat unisex steeds meer in de mode komt.
Aan de ene kant ben ik daar wel blij om (krijg zelf minder opmerkingen om hoe ik me kleed), maar aan de andere kant kan het ook wel vervelend zijn.
Vroeger was het zo dat als je als meisje jongenskleding droeg, je automatisch een tomboy was (of een heel vrouwelijke jongen).
En als je als jongen vrouwenkleding droeg, was je homo/dragqueen (of een heel mannelijk meisje)
Hetzelfde met kort haar/lang haar.
Of grote/kleine horloges.
Of 'stoere' sportschoenen/felroze gympen.
Of skinny jeans/cargo shorts.
Of zelfs boxershorts/slipjes.
Of...

Maar nu dus niet meer.
Tegenwoordig moet je er echt 100% mannelijk uitzien wil je aangesproken worden als man.
En je moet 100% vrouwelijk zijn om als vrouw gezien te worden.
Dit is in de eerste paar weken/maanden van je transitie of als je nog niet out bent wel handig (als je bang bent om gemene opmerkingen te krijgen ofzo), maar als je eenmaal wilt pass-en, of als je net een paar weken aan de hormonen zit en er lichamelijk dus nog niets veranderd is, maar je wel als man/vrouw gezien wilt worden, kan het heel vervelend zijn als kleding, haar en gedrag je daar niet meer bij kan helpen.

Dat merk ik toch heel veel.
Nog geen jaar geleden kreeg ik steeds opmerkingen als ik mannenshorts droeg of wijde shirts of werd ik 'meneer' genoemd door mensen die mijn gezicht niet (goed) konden zien.
Nu beginnen mensen zelfs van vrouwen te verwachten dat ze zich wat mannelijker kleden, omdat puur vrouwelijke kleding 'uit de mode is'.
Het is nu allemaal 'boyfriend watches' en 'unisex jeans' enzo.
En je gezicht scheren, wat je een iets mannelijker uiterlijk zou moeten geven, is iets wat vrouwen nu ook heel vaak doen omdat make-up er dan beter uitziet (en er zijn geruchten dat je dan minder snel rimpels krijgt). En benen en armen scheren, wat vrouwen vroeger altijd deden is nu ook uptioneel met extreme feministen die zich daartegen afzetten. En mannen, die vroeger nooit hun benen/armen/borst scheerden, doen dat nu ineens wel omdat dat de laatste tijd ook ineens populairder is geworden, dus dat maakt een mtf ook niet vrouwelijker meer.
Het is dus heel moeilijk om je met kleding/haar/gedrag/... meer van het andere geslacht te lijken omdat seksegerichte gewoontes in elkaar over beginnen te lopen.
En als vrouw kun je dan heel extreem gaan doen en een jurk aantrekken als je naar buiten loopt als je dat durft (dat zullen mannen niet zo snel doen), maar er is geen enkel kledingstuk wat vandaag de dag nog als 100% mannelijk gezien word.

Ik weet niet, ik vind het zelf een beetje vervelend, zelfs al is het fijn dat ik minder vervelende opmerkingen krijg erdoor. Ik heb liever drie mensen die me een 'lesbo' noemen of zeggen dat ik eens een jurk aan moet trekken (want ik ben toch een vrouw) en één iemand die me meneer noemt dan vier mensen die het allemaal prima vinden dat een vrouw mannenkleren draagt.

[Anon20190712]

Herken de frustratie wel , denk dat het vooral voor transmannen lastig is- je kan lastiger een duidelijk signaal aan de wereld geven. Een niet passabele transvrouw in een jurkje zal met 2 extremen vandoen krijgen 1. discriminatie 2. mevrouw genoemd worden. Een man in een jurk is niet alledaags dus óf het is een vrouw of het is voor horken aanleiding tot discriminatie.
Transmannen die niet passabel zijn worden gewoon áltijd mevrouw genoemd- we hebben die extremen niet, aangezien een vrouw in mannenkleding als stoer of als pot gezien wordt, maar wel een alledaags iets is.Het wordt dus vooral voor de niet passabele transman extra lastig met deze trend.

Heb zelf jarenlang geen mannelijke kleding gedragen omdat ik dan voor pot aangezien zou worden en dat echt het compleet tegenovergestelde is van wat ik ben.

Zodra je wél passabel bent is dit hele ge-emmer en gedoe over. Dan wordt kleding ineens weer mannelijk omdat jíj het draagt.
Maargoed, het heeft mij wel 17 maanden hormonen en twee operaties geduurd eer ik vrolijke printjes en unisex kleding durf te dragen zonder angst om mevrouw te horen.

[Beardelady]

Hoi,

Ik zou graag mijn ervaring/ideeën willen delen en het volgende is hoe ik er naar kijk. En ondanks het omgedraaide geldt voor mij, man naar vrouw, lopen we tegen dezelfde dilemma's op.

Zelf denk ik doordat we zo bezig zijn om onze uiterlijke presentatie overeen te laten komen met het gender waar we mee identificeren. Dat we meer subtiliteit zien dan de mensen die niet bezig zijn met zichzelf te transformeren.

Het volgende klinkt misschien klinisch, maar ik heb geen idee hoe het anders uit te leggen.

Elke meerderheid bepaalt de norm. Zo zijn er meer hetero's dus is dat de ongeschreven norm. Val je buiten deze norm word je al snel gelezen als gay. Ook geld dat voor de gender norm. De norm is, er zijn alleen mannen en vrouwen en alles wat daartussen zit wordt gelezen als gay. Op zich apart dat dat geassocieerd word maar seksualiteit. Maar binnen de gay-scene is de gender norm veel rekbaarder dan binnen de hetero-scene.

Ikzelf kleed mij sinds 2015 androgyn en ja ik ben ook wat verwijfd. Waar ik daarvoor gelezen werd als een über heteroseksuele man. Ziet mij men nu als homo. Ik kan er zelf hard om lachen hoor, ik vind het allemaal wel goed.

Zo zweef ik en ik denk ook andere, of dat nou MtF is of FtM, tussen de gender norm in. We voldoen dus nog niet aan de norm waar we ons mee identificeren. En worden door de rest daarom als gay gelezen. Maar zodra jij baardgroei hebt, ben jij instant man. Niemand meer die daar nog aan twijfelt. En ga dan maar eens de straat op in een jurk.. Niemand die jou nog leest als vrouw.

[angelswontdie]

Joukje, ja, ik snap wat je bedoeld met 'de meerderheid bepaald de norm', en ik denk ook wel dat dat een deel van het probleem is. Mensen zien een man in vrouwenkleding of een vrouw in mannenkleding en denken meteen homo/lesbisch omdat dat gewoon het enige is waar ze 'ervaring' mee hebben.
Maar een ander deel is ook nog het feit dat veel mensen niet echt snappen dat seksualiteit en genderidentiteit twee compleet aparte dingen zijn. Ze kennen de term LGBT wel en weten misschien ook dat de T voor transgender staat, maar snappen niet helemaal wat dat betekend. De eerste drie letters in die afkorting slaan op seksualiteit, waarom de vierde dag niet?
Het is me ook al vaker gebeurd dat ik me ergens moest aanmelden waar je je seksualiteit moest/kon ingeven en dat er dan stond
- Hetero
- Homo/Lesbisch
- Biseksueel
- Transgender/Transseksueel
En dat je er dan maar één van de vier aan kan klikken.
Dus ze begrijpen het gewoon niet.
Ze zien een man die zich vrouwelijk kleed of een man die zich vrouwelijk kleed en hun hersenen gaan meteen naar 'seksualiteit' omdat ze gewoon nooit hebben nagedacht over het feit dat er ook nog zoiets bestaat als 'genderidentiteit'.

En Lucas, ik heb er totaal geen moeite mee als mensen me als lesbisch zien vanwege mijn kleding. Klopt, dat is incorrect, maar zoals ik al zei heb ik liever dat drie mensen me als lesbisch zien en één iemand als man dan dat er vier mensen me als vrouw zien.
En als ik alleen maar exclusief vrouwenkleding draag uit angst om als lesbisch (en dus als vrouw) gezien te worden, zal ik juist daardoor altijd als vrouw gezien worden.
Hoe vervelend het ook is om mensen me 'zij' te horen noemen (of zelfs om ze iemand te horen verbeteren als hij/zij mij 'hij' noemt), dat wordt (voor mij, in ieder geval) goedgemaakt door de mensen die me - per ongeluk of uit beleefdheid - 'hij' noemen.
Maar dat laatste, mensen die me uit beleefdheid 'hij' noemen, wordt nu dus met de dag minder, omdat mensen niet meer denken dat mannenkleding=hij, vrouwenkleding=zij. Tegenwoordig is het mannenkleding=hij of zij, en dan misschien lesbisch en vrouwenkleding=zij of hij, en dan waarschijnlijk homo.

Ik weet niet, het is gewoon vervelend dat steeds meer mensen me 'zij' beginnen te noemen omdat mijn kleding/houding/haarstijl/... steeds 'normaler' word voor vrouwen en het dus niet eens meer in die mensen opkomt dat ik het misschien doe omdat ik vanbinnen eigenlijk een man ben en dus ook als man gezien wil worden.

[Beardelady]

Hoi Angelswontdie,

Ik begrijp je en ben het helemaal met je eens. De algemene ontwikkeling ligt achter bij de het grote publiek als het om trans gaat. Maar dat kunnen we helaas niet in een keer veranderen.

Ook begrijp ik dat je man voelt en als dusdanig aangesproken zou willen worden.

Wat het androgyn kleden mij opgeleverd heeft is dat ik als gay gelezen word. En iets waar ik nooit rekening gehouden mee heb. Het is een soort van vrij spel in alles wat vrouwelijk is. Volgens anderen ben ik toch homo en die zijn vrouwelijker.
Als ik dat vergelijk toen ik echt nog in über man modus make-up haalde o.i.d., toen werd ik altijd raar aangekeken.

Voor mij, waar ik mij nu bevind, is het een speelveld waar ik vanalles ontdek over mijzelf.

Wat ik in mijn vorige bericht wou aangeven is dat ondanks je nog niet aangezien wordt voor wie je bent. Je anderen al wel kennis kan laten maken met wie je werkelijk bent. We zitten wat dat betreft in een grijs gebied.

[angelswontdie]

Klopt, en als ik eenmaal aan de testosteron ga, zal ik er ook wel mannelijker uit gaan zien en makkelijker als mezelf gezien worden, maar dat is jammer genoeg nog verre toekomst voor mij. Ik heb de verwijzing van de huisarts naar het VUmc pas een halve dag in handen, dus het zal nog makkelijk twee jaar ofzo duren voor mensen me echt als mezelf zullen kunnen zien.

Ik merk ook wel dat dat ik me veel makkelijker naar mijn mannelijke geslacht gedraag sinds ik de kleding enzo erop heb aangepast. Maar dan vooral in de sportschool. Als ik (als vrouw) het gewicht van een bepaalde machine naar de 30 a 40 kilo bracht, kreeg ik altijd opmerkingen dat ik mezelf niet moest overschatten en dat ik misschien wat lager moest beginnen (en van de mannen de vraag of ik hulp nodig had om mijn oh zo zware gewichten weer terug in het rek te krijgen ). Dat is nu ook wel minder.
Voor een transman is het volgens mij iets makkelijker om zich naar zijn echte geslacht te gedragen zonder erop aangekeken te worden. Als een man(nelijk persoon) make-up of vrouwenkleding koopt, is dat raar. Maar als een vrouw(elijk persoon) dat niet doet... Tja, wat gaan ze doen? Bij de vrouw thuis aankloppen om een opmerking te maken dat ze al een paar maanden geen nieuwe make-up heeft gekocht?

Dus er zitten ook zeker wel voordelen aan, aan dat 'grijze gebied', het is niet alleen maar slecht. Zelfs al wordt je als vrouw als homo gezien of als man als lesbisch gezien, aangezien seksualiteit de laatste tijd zo 'meh' is geworden voor de meeste mensen, is het voor hun makkelijk om je met veel weg te laten komen onder het mom van 'dat komt omdat je lesbisch/homo bent'. Dus als vrouw kun je je lekker vrouwelijk gedragen en als man kun je je lekker mannelijk gedragen zonder dat iemand er moeilijk over doet.

[Anon20190712]

Ik denk dat het grijze gebied wat transmannen betreft voornamelijk voordelen heeft voor diegene die hetero zijn (die dus al uit het lesbo milieu komen), of degene die voor de transitie als mannelijke vrouw door het leven gingen- en dus 'mannelijk' zijn. Dan merk je minder die omschakeling.
Zoals je zegt, minder gedoe met mannen die commentaar hebben op wat jij al dan niet aan kan- omdat je als mannelijk gezien wordt. Waar je wilt zijn (man) ligt dan in het verlengde van waar je bent (mannelijk) Het is echt super dat je in elk geval wat dat betreft je voordeel haalt.

Maar dat kan ook heel erg tegen werken. Ik ben een vrouwelijke man, altijd al geweten ook, dat grijze gebied is in mijn geval enkel nadelig geweest. Mannelijk overkomen (als vrouw dus) vond ik echt walgelijk, even als gezien worden als vrouw. In dat opzicht ligt het er maar net aan hoe je je identificeert of het makkelijk is gezien te worden als je ware ik.
Het VUMC vond het nogal lastig in te zien dat een vrouwelijke man nogsteeds een man is en daarvoor echt wel die testosteron nodig heeft...

Wel merk ik dat als lesbo gezien worden door de maatschappij veel beter wordt verdragen dan als homo gezien worden. Al is het maar omdat mensen minder geneigd zijn agressief te doen tegen vrouwen (en mensen die als vrouw gezien worden) dan tegen mannen.
Pre-t, toen ik er voor de buitenwereld als pot uitzag had ik geen last van discriminatie, hooguit een afkeurende blik van een hetero en 1 keer toen ik met m'n beste vriendin liep riep iemand 'zoenen!'...
Nu durf ik absoluut niet hand in hand te lopen met m'n vriend en word uitgekafferd als ik iets 'vrouwelijks' draag.
Wat discriminatie betreft ben ik het dus wel eens met dat het pre-hormonen makkelijker is voor transmannen om geaccepteerd te worden door de maatschappij... Maar dat heeft dus wel alles te maken met (veronderstelde) seksualiteit, dat is toch iets minder 'meh' dan je misschien zou denken.

[Butterflyflaps]

De jaren 80 leken me wel vrij fantastisch anders .

Nu, mwa.