Gedichten

[Jessah]

Jouw mooie ogen, zacht gekleurd,
sprankelend als een oceaan.
Uitstraling, dat heb je zeker
want je kijkt liefdevol de wereld in.
Je ziet veel van wat er om je heen gebeurd
en raakt met jouw zijn de ander aan,
omdat je hen altijd wel weet te raken.
Jouw ogen ze kijken vol begrip
en ook met veel liefde
naar de ander, die het ook moeilijk heeft.
Je ogen ze zeggen me zoveel.
Dankje dat ik door te kijken in jou ogen
me even meegenomen voel
in die oceaan van liefde.

Tessa

[Jessah]

Hoe men mij ook ziet en hoe ik ook lach
in mijn binnenste verschuilen de tranen het verdriet.
Met mijn innerlijke gevecht kom ik nauwelijks voor de dag
want ik ben bang dat dan iedereen het ziet.
Ik hoop dat op een dag die strijd uitgestreden zal zijn.
Mijn kleding, het klopt nu niet met hoe ik me voel van binnen
en daardoor raak ik soms verward en vol van pijn.
Een re-start is wat ik wil, gewoon opnieuw beginnen.
Afvragend bij mezelf: 'Wat heb ik daarvoor nodig?
En ook: Hoe ziet dat begin eruit?
Wat leg ik naast me neer en wat is er allemaal overbodig?
Hoe stap ik waar ik nu nog in zit gewoon uit?'
Het zijn zo wat vragen waarmee ik in gevecht ben,
zo wat enkele strubbeling die ik benoem.
Het is niet zo dat ik mezelf niet ken
nee -integendeel- het is liever dat ik de dingen bij naam noem.
Toch transgender zijn, het is niet een foutje of keus die ik maak.
Juist het gevecht met 'binnen en buiten' is dat ik zo verward raak.
Toch mezelf in mijn binnenste opsluiten
het kan niet langer zo en mag ook niet!
Al is het aan de buitenkant misschien niet af te lezen.
Pas wanneer iedereen mijn hart aanziet
weet men: De ware mens mag er ook wezen.

Tessa

[Jessah]

Het jaar 2015 ligt (bijna) achter ons en een nieuw jaar sluit erbij aan.
Een tijd waarin voor ieder van ons even terugkijkt
en misschien wel even opnieuw voelt hoe de dingen zijn gegaan.
Of misschien juist wel met meer hoop naar het volgende jaar uitkijkt.
Voor de één is een droom uitgekomen, voor de ander wordt het nog werkelijkheid.
Misschien moest je wel langer wachten dan je had gedacht
en lijkt je weg wat langer voor je werkelijk groen licht krijgt.
Weet dat de weg pas lang is als je hem alleen gaat en in eenzaamheid.
Geloof dat delen van je dromen de pijn van het wachten verzacht
en beleef dat ook in het nieuwe jaar je nieuwe mensen op je weg krijgt.
Kijk naar de anderen die je zijn voorgegaan
en kijk vooral ook naar hen die jou nog zullen volgen.
Laten we ook in het nieuwe jaar er voor iedereen staan,
want juist dan blijft ons dromen niet zonder gevolgen.

Tessa

[Jessah]

Gistermorgen zag ik vanuit een grijs wolkendek
de eerste sneeuw van het jaar komen.
Waar ik vorige week tot m'n verbazing had ontdekt
en de vele knoppen in de magnolia haast al zag uitkomen.
Daar kom ik vandaag met mezelf voor de dag
door een bijzondere blik die ik van binnen vind.
Doordat ik in de grote spiegel van de buitenwereld zag
vergat ik om te kijken als door de ogen van mijn innerlijke kind.
Een kind denkt niet aan gisteren alleen
en blijft ook niet kijken naar wat het vorige week al zag.
Het kind in mij kijkt en denkt ver in de toekomst heen
zodat het ziet en op een dag ontdekt wat al die tijd al geborgen lag.

Tessa

[Jessah]

Soms denk ik wel eens: Waarom zo graven?
Waartoe dienen toch die vele levenswegen?
Ben ik niet 'als een mol een heel gangenstelsel aan het graven,
dichtbij mijn gevoelens en verderaf gelegen?'
Al heeft het leven binnen in mij ingang gekregen
en ontluiken de pijnlijke processen zich steeds meer.
Steken ze de kop op, te pas en te onpas ja vooral ongelegen.
Ik vraag me vaak af: Waarom dat graven toch weer?
Door introspectie komt mijn pijn eruit, naar buiten.
Net zoals een mol ook zn gang gaat en de grond uitkomt,
zo zal ook mijn binnenste zich ontsluiten
zodat mijn ware innerlijke aard naar buiten toekomt.

Tessa

[Anon20180311]

Hallo Tessa,
Het is me een waar genoegen: U prachtige gedichten hier te kunnen/mogen lezen !
Tessa, soms verteld U, in één gedicht meer, dan" bepaalde mensen" in een boek van 100 blz.

Grtz Nick

[Jessah]

Hoihoi..

Fijn Nick! Khoop dat ik over n poosje de genderafdeling wat mag 'opvrolijken'
in het VU A'dam door daar met mn werk te hangen.
Wie weet gaat mn bemoediging dmv woorden daar wel verder dan enkel het
Internet.

Liefs..Tessa

[Jessah]

Verwonderd ben ik over jou om wie je bent.
Bewondering voor hoe je in het leven staat.
Het is alsof je de kleuren van het leven kent
en in situaties niet zozeer van het negatieve uitgaat
maar juist ombuigt en tot een uitdaging maakt.
Jij, je bent niet snel gefrustreerd,
zelfs niet wanneer de ander jou afkraakt.
Ik vind het knap van je hoe jij je manifesteerd,
hoe jij zonder verf toch kleur weet te geven.
Kleur aan je omgeving, kleur ook aan de mensen om je heen.
Ondanks dat je zoveel strijd hebt in je leven
steeds weer doe je dingen samen ook al voel je je alleen.
Je voelt je weliswaar zo en dat begrijp ik best
alleen een leven zonder jou zou een stuk saaier zijn.
Want wat moet ik zonder zo'n mooi mens tussen de rest
als het leven juist kleur krijgt van jou bijzijn.

Tessa

[Anon20180311]

Hoihoi..

Fijn Nick! Khoop dat ik over n poosje de genderafdeling wat mag 'opvrolijken'
in het VU A'dam door daar met mn werk te hangen.
Wie weet gaat mn bemoediging dmv woorden daar wel verder dan enkel het
Internet.

Liefs..Tessa

Hallo Tessa, Uit het diepste van mijn hart: talent, dat is een kunnen. Kunst !!!
Ik hoop dat veel mensen U schrijven/spreken in alle eenvoud en schoonheid, zullen mogen/kunnen leren kennen !

Grtz Nick U fan

[Jessah]

Over ons transgenders wordt nog wel eens nadrukkelijk gezegd:
'Ze voelen zich anders van binnen maar ik zie niks aan de buitenkant
dus volgens mij zijn ze gewoon van de verkeerde kant.'
Toch is dit een vergelijking die verkeerd wordt uitgelegd.
Want, geaardheid is nu eenmaal een heel ander gebied
dan het vlak wat ons raakt op onze ware identiteit.
Er zijn immers vaker zaken wat je aan iemands buitenkant niet ziet
maar wat er daarom nog wel is in werkelijkheid.
Je zegt toch ook niet tegen iemand die ernstig ziek blijkt te zijn:
'Ik zie niks aan je buitenkant dus volgens mij stel jij je maar wat aan.'
Daarmee doe je die ander toch ook verschrikkelijk pijn?
Laat daarom je mening van wat alleen je ogen zien
en concluderen is aan je voorbijgaan.
Kijk eens met je hart in plaats van met je eigen ogen.
Probeer je ook eens te verplaatsen voor zover kan in die ander.
Ervaar dat juist door zo te kijken de ander met liefde wordt bewogen
om te praten over de innerlijkheid die je nu eenmaal niet verander.

Tessa