je eerste keer

[Anja Speer]

Ik heb dat nooit gehad, de behoefte aan dameskleding.
Meer zou ik passen in de dull-men club, vrijwel altijd hetzelfde aan.
Wat vroeger mijn vrouw aanhad, vond ik haar goed staan, maar niet iets van - dat wil ik ook.
Pas bij de psych, toen die over de RLE begon, besefte ik dat ik in vrouwenkleding door moest. (Vond ik destijds).
Thuis heb ik het er met mijn dochter over gehad, en hebben we kleding op internet besteld als goede start.
Schoenen was wel een dingetje in het begin, behalve maat 43, wat voor schoenen eigenlijk?
Uiteindelijk ben ik met meer sportieve kleding begonnen, en nu hangt het vol met meer stijlvol.
Tot mijn verbazing zijn schoenen met hakken ook geen probleem, iets wat zelfs mijn dochter niet goed mee kan lopen.
Wel leuk is dat ze nu iets langer is dan ik (ik ben 1m76, zij 1m78), en soms wisselen we kleding uit.

[Wim]

Eerste keer. ik droeg vroeger kleding van mijn moeder toen ik 6-7 was tot ze me betrapte en duidelijk liet merken dat het niet helemaal normaal was en dat ik daarmee moest stoppen.
Daarna deed ik het ook en ben ik het mijn hele leven af en aan blijven doen.
Het is iets dat ik niet uit kan zetten en nog steeds niet goed weet wat ik ermee aan moet.
Ik ben nogal groot en daarom vind ik het lastig (2.06) en kleine voetjes mt 49,dat heeft helaas zo moeten zijn in mijn leven.

[Maartje-nb]

Wat een herkenbare maar soms ook trieste momenten lees ik hier zeg. Gek eigenlijk hè hoeveel schaamte erop zit als je gewoon jezelf wilt zijn.
Ik ben zelf vrij androgyn opgevoed. Ouders uit de hippie tijd zeg maar. Veel mocht en kon. Totdat ik naar de middelbare school ging, toen moest ik in eens « normaal » doen. De eerste keer dat ik daarna weer kleding aandeed die ik gewoon mooi vond was daarna rond mijn 20ste pas weer.

[Marica]

De eerste keer hoge hakken proberen. Van mijn moeder natuurlijk. Op die dingen heb ik het wel geleerd, en het is net als fietsen, je verleerd het niet. Ik heb maat 41 dus alle damesmodellen aan schoenen zijn er wel. Meestal zijn 37,38,39 uitverkocht, en heb ik geluk met mijn 41.

Vandaag de dag loop ik zelden op hoge hakken, dat is niet pretig met dat berg en dal terrein hier. Bovendien zie je hier op het platteland niemand op die dingen. Allemaal lopen ze op practisch schoeisel zoals hikeschoenen.

[Willemijn]

De eerste keer was stiekum ondergoed van m'n moeder, ik was 14. Voelde op een vreemde manier fijn. Daarna verdrongen en geprobeerd normaal te zijn.
De tweede keer was bijna 2 jaar geleden, dus ruim 50 jaar later. Voor het eerst parel oorbellen, parel halsketting en parel armbandje, En de euforie daarna hoe mooi ik me vond en nog extra toen ik nagellak op had gedaan.

[Marley_1974]

De eerste keer dat ik iets vrouwelijks aanhad was toen ik 7 was. Ik was meteen verkocht. Het begon met ondergoed en een panty. Maar 1 maal door mijn moeder betrapt ik weet het nog als de dag van gisteren. Er werd me duidelijk vertelt dat dat niet de bedoeling was. Wat schaamde ik me maar dat heeft me niet weerhouden er verder mee te gaan in mijn puberteit.

Maar hoeveel kleding ik niet heb weggegooid en gedacht dat ik niet normaal was. Nu heb ik dat echt van me afgegooid en draag ik wat ik fijn vind.

Verstuurd vanaf mijn SM-A546B met Tapatalk

[Januca]

Ik kom uit een gezin van 9 kinderen, 6 jongens en 3 meisjes. Van die meisjeskleren kom ik niets aantrekken, ik kon er niet bij. Alles werd goed opgeborgen. En zelf iets kopen? waar moest ik het laten? Dus maar jaloers wachten tot ik ouder was en het huis uitkon.
Toen volgens de verwachtingen netjes getrouwd.

Mijn vrouw had wel mooie kleren, ze pasten mij ook. Maar ze aantrekken, en er mee rondlopen, heb ik wel uitgeprobeerd.
Maar mijn vrouw reageerde zo intens sterk, met onder andere: als je zo gek blijft doen ga je maar terug naar je moeder.

Dus maar weer in de kast gekropen.

Nu, als oudje (na 55 jaar huwelijk) ben ik wel uit de kast, en mijn dochter en kleindochter helpen mij mooie vrouwenkleren te kopen.
Ik mag eindelijk zijn wie ik altijd was.

[Gerlinde]

De eerste keer dat ik vrouwenkleding droeg was in 2020. IK vond het een bevrijding. en voelde me helemaal vrouw.

[Nathalie567]

Afgezien van een keer als Heidi-meisje met carnaval, had ik m’n eerste rok aan in oktober 2025. Het voelde inderdaad als een hele bevrijding. Ik droeg toen geen make-up, achteraf wel grappig om te zien . Maar was helemaal blij, voelde echt als een wens die in vervulling ging

[Vickey]

De eerste keer wad voor mij dat ik een jaar of 17 of 17 was
Had toen een paar kledingstukken uit een kledingbcontsiner gehaald.
Nu 36 jaar verder ben ik klaar met het normale mannelijke en is mijn reis begonnen.
Ik draag dagelijks mooi kanten ondergoed en nu sinds kort zelf gelakte (lees geklodderde nagels)