Hoe ga je om met gebruik van je "verboden" naam?

[Fay Ola di jee]

Heb inmiddels ook alles officieel geregelt.

Mbt mijn oude naam

Ik hoor hem nooit meer, heb veel schepen achter mij verbrand

Mijn mams noemt mij zoon, en dat mag ze, alzheimer

Mensen spreken me soms aan met jonguh. Maar dat doen meiden onder elkaar ook in Brabant, dus tis ok..

Fijn als alles formeel klopt

Fay

[Ronja]

Heb inmiddels ook alles officieel geregelt.

Mbt mijn oude naam

Ik hoor hem nooit meer, heb veel schepen achter mij verbrand

Mijn mams noemt mij zoon, en dat mag ze, alzheimer

Mensen spreken me soms aan met jonguh. Maar dat doen meiden onder elkaar ook in Brabant, dus tis ok..

Fijn als alles formeel klopt

Fay

Klopt, ik woon ook in Brabant, omgeving deurne. Daar gebeurt hetzelfde idd.
Wat werk betreft, ik ben de enigste werkneemster bij m'n baas, en doe terreinonderhoud. Ik zie hem bijna nooit, hij heeft het stervens druk. Maar ik heb m'n vaste routine, al meer dan tien jaar.
Maar als ie er dan is, altijd weer die deadname. Hij is nog de enige die m gebruikt, en dat doet me pijn.

Ik ben gedetacheerd daar, betekent dat ik via elders daar geplaatst ben.

Verstuurd vanaf mijn SM-A346B met Tapatalk

[Januca]

Ronja,
Dat hij die verkeerde naam gebruikt is dat een vorm van onwil of lijkt het meer op pesten?
Kan een goed gesprek met hem dit niet oplossen?

[Maartje-nb]

Een mooie reactie hoorde ik laatst in een podcast. Hen zei toen: “wat zei je? Ik heb je niet verstaan, wil je dat herhalen?” Die ander moet dan dus de tijd nemen om het nogmaals te herhalen. En wordt op die manier dus geconfronteerd met de vaak ondoordachte grap of opmerking die ongepast was. Als diegene dan toch je oude naam noemt kun je zeggen: “oh, maar zo heet ik niet. Ik heet …en dan je naam noemen.” Als die gene nogmaals dit doet: direct erop terug komen: je noemt me steeds…maar ik heet:…ik vind het niet fijn als je mij zo noemt. Ik wil graag dat je me zo en zo noemt. Dus echt duidelijk je grens aangeven. Het gaat om jou en je identiteit. Niet om een pak suiker. En als diegene echt een zak hooi is, zou ik m gewoon zij en haar noemen als het een man is. Of Gerda als het een man is of als het een vrouw is Peter. Maar dan ook echt met een stalen gezicht waar collega’s bij zijn: “oh, dat moet je even aan Peter vragen.” Niet passief agressief, maar met een hoop zelfspot. Gewoon even om de stupiditeit te laten zien.

[Marica]

Nee, mijn deadname roepen doet niemand meer. In Noorwegen gaan wonen helpt ook veel

Mijn ouders vergissen zich nog wel in het hij/zij gedoe, maar ze noemen me Mar. Dat was vroeger ook al zo als afkorting.

Deadname Mar.. nu Marica.

[NB_FG]

Mijn raad is: niet reageren als hij je bij je deadname (zou er geen Nederlandse term voor zijn?) noemt.
Als hij dan kwaad wordt, zeg je gewoon dat je niet wist dat hij het tegen jou had, want dat is je naam niet.
Hij kan je er onmogelijk voor ontslazn, volgens mij.

[Anja Speer]

Gelukkig weinig last van gehad, hoewel in het begin er nog iemand wel eens uit de bocht vloog.
Kort nadat alles omgezet was, ben ik bij een andere werkgever terecht gekomen, daar kenden ze dus mijn oude naam niet, maakt het ook wat makkelijker.

[Saskia-Vince]

Ik heb het anders gedaan, ik heb met mijn gekregen voornaam, Vince, nooit problemen gehad die heb ik altijd prima gevonden.
Maar miste wel een vrouwelijke sausje aan mijn voornaam, en ben ik op zoek gegaan naar een mooie vrouwelijke voornaam die past bij Vince, en dat werd Saskia.
Heb nu officieel Saskia als eerste naam en Vince als 2de.
En het gekke nu is dat iedereen mij eigenlijk alleen Saskia of Sas noemt en mij nooit bij mijn volle voornaam Saskia-Vince noemt.
Zo kan het balletje ook rollen.