twijfels

[Ilse]

Bregje en Misha het is ook hartstikke moeilijk en al helemaal niet erg om twijfels te hebben.
Er is ook géén situatie gelijk en ook bij jullie zullen waarschijnlijk aspecten als je leefomgeving, je huidige levenssituatie, naasten en familie een rol kunnen spelen bij de twijfel, maar vergeet ook jezelf niet.

Het hele traject is ook echt géén kleinigheidje en net zoals Danielle, heb ik ook zo goed mogelijk naar mijn gevoel geluisterd.
Het echt naar mijn gevoel luisteren en durven eerlijk te zijn naar jezelf, heb ik echt moeten leren, want dat had ik toch wel uitgeschakeld na al die jaren.
Dat kost gewoon tijd, maar dat geeft niet, want dat kan je juist wel richting geven, wat voor kant het ook zal zijn.

Doordat jullie aanwezig zijn op dit forum, ben je al bezig om dingen te onderzoeken en waarschijnlijk een beeld te krijgen van waar sta ik of wie ben ik en dat is toch al heel goed.
Volg je gevoel!!!

[Eva]

Het was een testperiode die mij indertijd over de laatste drempel hielp. Iemand vertelde me soms wel twee weken als vrouw door het leven te gaan en dan snel weer terug te schakelen naar het man-zijn. Om te compenseren.
Hoewel ik in die tijd nog 'weekendvrouw' was verbaasde me dit. Ik sprak er met mijn toenmalige partner over en ook zij vond het een goed idee om geen mannenkleding meer te dragen totdat duidelijk was of ook ik een soort compensatie nodig had. Eigenlijk of ik kon leven zonder een weg terug. Die weg terug, die ontsnappingsmogelijkheid, bleek ik niet nodig te hebben. Integendeel. Niet veel later hing mijn oude kleding bij de kringloop. De laatste twijfel was verdwenen.

Off-topic, maar misschien wel grappig in dit verband: Emma dacht een paar dagen geleden dat ze zich misschien (!) ooit eens een uur of wat in het carnavalsgedruis zou storten en wat ze dan zou dragen. Nee, wat dat dan zal zijn beschouw ik als geheim en verklap ik hier niet. Wel dat ik (alsdan) mee zal doen. Ik denk werkelijk dat ik me dan als man ga vermommen. Een plusfours-kostuum lijkt me wel gepast. Wollen tweed, uiteraard. Plaksnor, jawel.
Emma gruwde bij de gedachte alleen al om in die onnatuurlijke staat te worden teruggeworpen. Snap ik wel, maar het lijkt me een grappig experiment. Vuurrode nagels zullen me te zijner tijd wel blijven herinneren aan de werkelijkheid...

[Anon20210626]

Ik moet er ook niet aan denken , dat verkleden staat me tegen. Zelfs in mijn werk zoek ik alle mogelijkheden om onder die asexuele of mannelijke werkkleding uit te komen . En vandaag redelijk geslaagd in het vinden van veiligheidsschoenen

[Anon20210626]

Maar Een vrijwillige periode om fulltime te gaan , kan misschien wel een antwoord geven of in iedergeval een hint .

[Eva]

Ik moet er ook niet aan denken , dat verkleden staat me tegen. Zelfs in mijn werk zoek ik alle mogelijkheden om onder die asexuele of mannelijke werkkleding uit te komen . En vandaag redelijk geslaagd in het vinden van veiligheidsschoenen

Picture or it didn't happen...

[Bregje]

Om fulltime te gaan moet je uit de kast zijn overal. Daar zie ik nog teveel tegenop... maar de momentjes dat ik me nog moet verkleden worden er minder en minder
Helaas worden de momentjes dat ik in de spiegel kijk en denk: "dit wordt nooit iets" er steeds meer. Maar dat komt omdat ik er nu zo veel mee bezig ben.
De tijd zal het leren. Alleen heb ik het gevoel een half leven in te moeten halen dus ik heb helemaal geen zin om langzaam te doen...

Emma en Eva in carnavalskleding had ik graag meegemaakt. Volgend jaar?

[Sabrina40]

Bregje, gewoon echt doorzetten en volhouden om zelf overtuigd te raken, dat dit de enige goede weg is. Als het je uiteindelijk lukt om te zijn wie je écht bent, dan is dat haast te mooi om waar te zijn.

[Rianne62]

Ik moet er ook niet aan denken , dat verkleden staat me tegen. Zelfs in mijn werk zoek ik alle mogelijkheden om onder die asexuele of mannelijke werkkleding uit te komen . En vandaag redelijk geslaagd in het vinden van veiligheidsschoenen

Dat vind ik heel erg knap van jou. Voor mij is het werken in de bouw nog het enigste struikelblok. De enige zichtbare vrouwelijkheid aan mij zijn op de werkvloer mijn borsten want een pruik of make-up gaat niet en de kleding is uitgesproken mannelijk. Als ik dan thuis kom ga ik vaak nog even de deur uit in werkkleding want eerst nog even douchen, opmaken en omkleden kost te veel tijd. Hierdoor zien de mensen mij helaas nog steeds in twee verschillende gedaantes.

[Anon20210626]

Ik denk dat er moelijkere beroepen zijn , onderwijs bijvoorbeeld .........

[Eveliene]

Waarom maken ze ook geen roze of paarse doorwerkpakken?