Poll: Waarin word/werd jij belemmerd tijdens je transitie?

[Irene_de_Vreede]

Ik heb me nauwelijks laten belemmeren, anders dan door mijn eigen angsten. Het enige dat ik uit de weg ging was zwemmen.

[Februari]

Het genderteam van de VUmc.

De zeer trage traject is eigenlijk hetgeen wat mijn transitie het meest in de weg heeft doen staan. Ik wens dat niemand toe. Ik hoop echt dat transgenders in de toekomst steeds beter en sneller geholpen worden.

Op de tweede, maar minst erge plaats komen mijn ouders. Maar gek genoeg kan het ook aan mijzelf liggen. Ondanks zij er erg vrij in staan voel ik me niet fijn bij hen.

Ik woon gelukkig op mijzelf.

[Anon20230219]

Ik ben vooral belemmerd door het feit dat ik een stempel kreeg waar ik mij totaal niet in kan vinden.
En dat stempel blijft op mij als persoon drukken.
Ander ding wat mij zeker geen vooruitgang heeft gegeven is het feit dat ik in 2018 ineens op zoek moest naar een nieuw traject.
En dat traject begon al verkeerd en heden ten dage is zo goed als stil gevallen.
Wanneer het weer verder gaat?
Geen flauw idee.
Voorlopig zit ik er nog midden in en dat zal nog wel even zo blijven.
Mijn echtgenote is sinds een paar maanden met haar traject begonnen en al verder dan ik in 2 jaar was en verwacht dan ook dat ik eerder haar verpleeg na haar gewenste ingrepen dan andersom.

[Vethrvolnir]

"  Mij ging het eigenlijk alleen/vooral om de 'overgangsfase', de periode dat de buitenwereld misschien aan je kan zien dat je in transitie bent en je bang bent voor bepaalde reacties. En dat je daardoor dus maar niet naar een andere buurt verhuist, maar niet van baan wisselt, maar niet uitgaat."

Ik vond telefoneren moeilijk. Dus daarom deed ik zoveel mogelijk per mail.
En dating apps: Een foto van mijn gezicht plaatsen was echt een drempel.
Pakketjes ophalen met ID bewijs toen dat nog niet klopte.
Stemmen (verkiezingen). ( -_-') idem met niet kloppend id bewijs.
Internationaal reizen met vliegtuig heb ik nog niet gedaan afgelopen 2 jaar en buiten europa nog nooit. Maar zou ik wel heftig vinden. Ivm kans op fouilleren ( packer) . Gelukkig klopt mijn ID bewijs nu.

Sport en gemeenschappelijke omkleed plekken en douches. Zou stressvol zijn. Ik aarzel wel om weer katate te gaan doen bij de vereniging waar ik pre transitie bij zat. Omdat ze me herkennen . En dan bij de andere kleedkamer ga. Zou onverwachte reacties kunnen geven van het niet fijne soort.

Zwemmen is hier redelijk anoniem omdat er zoveel mensen komen die me niet kennen. Dus ben ik blijven doen. Na de mastectomie was het veel fijner. Mensen kijken wel langer dan comfortabel is soms.

[DelicateFlower]

Het genderteam van de VUmc.

De zeer trage traject is eigenlijk hetgeen wat mijn transitie het meest in de weg heeft doen staan. Ik wens dat niemand toe. Ik hoop echt dat transgenders in de toekomst steeds beter en sneller geholpen worden.

Op de tweede, maar minst erge plaats komen mijn ouders. Maar gek genoeg kan het ook aan mijzelf liggen. Ondanks zij er erg vrij in staan voel ik me niet fijn bij hen.

Ik woon gelukkig op mijzelf.

Ja, ouders en familie, daar hoef je me helaas niets over te vertellen. Mijn vader vond het verschrikkelijk, overleed 1,5 jaar geleden en toen kwam ik er pas achter dat hij zelfs heeft geprobeerd me te onterven. En mijn familie begreep niet waarom dat me choqueerde... Ik heb me altijd opgelaten gevoeld met mijn familie in de buurt, ook al vond echt niet iedereen het een probleem dat ik 'anders' ben. Dus ik snap je precies.

[DelicateFlower]

Ik ben vooral belemmerd door het feit dat ik een stempel kreeg waar ik mij totaal niet in kan vinden.
En dat stempel blijft op mij als persoon drukken.
Ander ding wat mij zeker geen vooruitgang heeft gegeven is het feit dat ik in 2018 ineens op zoek moest naar een nieuw traject.
En dat traject begon al verkeerd en heden ten dage is zo goed als stil gevallen.
Wanneer het weer verder gaat?
Geen flauw idee.
Voorlopig zit ik er nog midden in en dat zal nog wel even zo blijven.
Mijn echtgenote is sinds een paar maanden met haar traject begonnen en al verder dan ik in 2 jaar was en verwacht dan ook dat ik eerder haar verpleeg na haar gewenste ingrepen dan andersom.

Labels en stempels vinden veel mensen belangrijk, zodat ze je kunnen plaatsen, maar het kan heel beschadigend werken...

Gek is dat altijd hè? Hoe het bij de een zo soepel kan verlopen en bij de ander juist stroef. Dat is het leven, denk ik dan maar.

Hopelijk blijven jullie elkaar steunen. We gaan er allemaal wel komen.

[DelicateFlower]

Ik vond telefoneren moeilijk. Dus daarom deed ik zoveel mogelijk per mail.

Ja, dit kan ik me héél goed voorstellen. Ik heb echt een zware bromstem, dus ik zal ook later 'meneer' blijven ben ik bang. Ik ben benieuwd hoe erg ik dat ga vinden, hoe erg dat me zal (blijven) raken/storen.

En dating apps: Een foto van mijn gezicht plaatsen was echt een drempel.

Erg spannend inderdaad. Maar je hebt het wel gedaan? Of een beetje onduidelijke foto's?

Pakketjes ophalen met ID bewijs toen dat nog niet klopte.
Stemmen (verkiezingen). ( -_-') idem met niet kloppend id bewijs.

O ja, hier stond ik nog niet eens bij stil...

Internationaal reizen met vliegtuig heb ik nog niet gedaan afgelopen 2 jaar en buiten europa nog nooit. Maar zou ik wel heftig vinden. Ivm kans op fouilleren ( packer) . Gelukkig klopt mijn ID bewijs nu.

Fouilleren is wel een dingetje dan, ja. Ik reis graag, dus ook tijdens mijn transitie zou ik dat willen blijven doen. Misschien zou ik dan ander soort bestemmingen kiezen die ik nu doe...

Sport en gemeenschappelijke omkleed plekken en douches. Zou stressvol zijn. Ik aarzel wel om weer katate te gaan doen bij de vereniging waar ik pre transitie bij zat. Omdat ze me herkennen . En dan bij de andere kleedkamer ga. Zou onverwachte reacties kunnen geven van het niet fijne soort.

Dat herkennen, dat vind ik dus een lastige. Ik voel heel erg de drang om ergens anders opnieuw te beginnen, en dat ga ik ook doen. Bij een vereniging gaan waar ze me zouden herkennen is voor mij dus uitgesloten.

[Marica]

Met solliciteren ben ik nog eenmaal als man gegaan. Grootste fout uit mijn leven, brrr nooit meer

[DelicateFlower]

Met solliciteren ben ik nog eenmaal als man gegaan. Grootste fout uit mijn leven, brrr nooit meer

Je transitie is één groot leermoment.

[DelicateFlower]

Sommigen worden uit huis gegooid zodra de transitie in gang wordt gezet... Ik kwam zonet deze post tegen. Van iemand die voor zichzelf een crowdfunding is begonnen om überhaupt op zichzelf te kunnen gaan wonen. Gisteren gestart, nu al meer dan 4.000 euro binnengehaald. Wow! Er is hoop.

https://getfunded.nl/campagne/13829-hel ... e-omgeving

(En nee, dit plaats ik niet ter promotie. Ik ken diegene niet, maar het deed me wel wat.)