Rouw…hoe gaan jullie hier mee om?

[Evy1946]

Wijs gesproken wim

[Sophie89]

Heel herkenbaar. Dit gevoel had ik eerder ook heel sterk. Wat ik nu juist vaker heb is dat ik mij afvraag hoe mijn leven eruit had gezien als ik nog steeds de persoon was geweest die ik was. Had ik dan wel een leven? Was ik zo ver gekomen in het leven als waar ik nu ben? Daarna realiseer ik me dat ik die persoon nog gewoon ben alleen in verbeterde versie.

Ja, het was makkelijker geweest als alles vanaf de geboorte "goed" zou zijn geweest. Maar dan had ik waarschijnlijk niet het leven gehad dat ik nu heb en waar ik met volle teugen van geniet. En waarschijnlijk had ik dan wel andere problemen gehad waarover flink gepeinsd zou worden. Nee, doe mij toch maar dit leven.

[Lauren79]

Hi Sophie,
Wow, daar krijg ik de tranen van in mijn ogen. Wat een mooie reactie. Ik hoop dat ik op een dag dat ook mag voelen.

[Marica]

Ik heb geen moeite met foto's van vroeger te zien. Dat maakte ook deel uit van mijn leven. Dat was ik ook, hoe goed en kwaad het ook ging, maar rouwen om wat ik was? Nee, ik ben ik, en ik ben ook die man die op die foto's staat, maar ook die vrouw die nu op foto's staat.

Spijt heb ik ook niet.