Hoe voelt jouw non-binair zijn?

Pas ik nou in een hokje of niet?
Brownie
Berichten: 208
Lid geworden op: 25 aug 2020, 16:38
Gender: Geen

Re: Hoe voelt jouw non-binair zijn?

Bericht door Brownie »

Ja heel pijnlijk als iemand zich willens en wetens beroept op hetgeen de verloskundige/huisarts/gyn heeft gezien tussen je beentjes toen je werd geboren. Maar als het je lukt om die geslachtsregistratie enkel te zien zoals het werkelijk is, dan doe je daarmee vooral jezelf een plezier, want dan haal je die lading eraf. Dan kan je vader misschien formeel en technisch gelijk hebben, maar toch gehoor geven aan je verzoek. Bedenk je ook dat het voor je ouders misschien gewoon een kwestie van wennen is, en hoe meer jij je verzet hoe meer zij zich gaan verdedigen met lompe excuses. Als je het gewoon de tijd geeft maak je het jezelf misschien wel makkelijk.

Trouwens, de rechtsgang voor een x hoeft niet duur te zijn. Al zeker drie mensen zijn je voorgegaan, dus je kan er wel vanuit gaan dat je het in eerste instantie al krijgt. Ik wil je die drie zaken best even pm als je wilt. Daarbij heb je misschien recht op rechtsbijstand? Als je later in je proces naar m wilt kan dat uiteraard. Bedenk je ook dat je ook bij al deze wijzigingen in de brp nog steeds een v op je geboorteakte blijft zien, er wordt enkel een opmerking bij gezet. Dus je ouder kan ook dan zijn argument altijd blijven gebruiken.
sammy
Berichten: 144
Lid geworden op: 29 okt 2020, 13:48
Gender: Non-binair
Voornaamwoorden: hij/die

Re: Hoe voelt jouw non-binair zijn?

Bericht door sammy »

Ja ik weet dat het een kwestie van tijd is. Dat kan ik ook begrijpen, ik kan ook begrijpen dat zij niet zo snel meegaan als ik.
Ik zal in dat opzicht altijd 5 stappen verder lopen.

Van 2 mensen heb ik inderdaad gelezen dat zij een x hebben.
Ik ga er ook vanuit dat ik het krijg, nou ja. Krijg, je zult er toch echt flink voor moeten betalen. Dat bij rechtsbijstand weet ik niet zeker.
Er zullen sws griifiersrechten betaald moeten worden, alleen dat al zo'n 800 euro. En daarnaast een advocaat, ook een duur grapje.

Ik wacht er voorlopig nog even mee, zijn belangrijkere dingen.
Ik merk met alles wat ik doe of wil doen ze tegengas geven, het zal nooit goed zijn. Tot ik 5 stappen achter ze loop.

Maar ja, het gaat eindelijk een keer over mij. En dat vind ik het lastigste, dat het eindelijk eens even niet gaat over een ander in huis. Maar over wie ik ben en wat ik wil. En dan gaan ze ineens weer moeilijk doen.
Weet nu weer waarom ik nooit wat deelde met ze..
~~~~~~~~~~~
Sammy hij/die
Lauren79
Berichten: 96
Lid geworden op: 14 jun 2020, 08:04
Gender: Non-binair

Re: Hoe voelt jouw non-binair zijn?

Bericht door Lauren79 »

Hi Sammy,
Jouw verhaal raakt me, omdat ik er iets in herken vanuit mijn eigen opvoeding. “Het niet of lastig kunnen verplaatsen in een situatie die niet ‘volgens het boekje verloopt’”
Ik snap je reactie en ook je protest. Ik heb dat zelf ook jaren gedaan. Ik was eigenlijk constant maar bezig om de erkenning en de acceptatie te krijgen waar ik zoveel behoefte aan had. Totdat ik besefte dat ik vooral in gevecht was en dat mij veel energie koste en me volledig weghaalde bij het genieten van wie ik ben en wat ik leuk vind om te doen in het leven.
Je kunt mensen niet veranderen. Dat moeten ze zelf doen. En iedereen heeft zijn eigen tempo en eigen grenzen daarin. Ik denk dat ieder kind behoefte heeft aan zich gewaardeerd, gezien en gehoord voelen. Of je nu 19 of 42 bent. Je blijft tot je dood kind van je ouders zeg maar. Alleen nu je volwassen bent geworden ga je je eigen pad op, je eigen waarden en normen uitvinden.
Wat mij persoonlijk veel geholpen heeft is mijn verwachtingen bijstellen. En kijken naar wat is er WEL mogelijk? En dat te waarderen. Ik lees dat je vader je wel wil steunen en wil helpen. Nou! Hoe fijn is dat?! Alleen misschien is de hulp en de steun niet de vorm die jij nodig hebt. Dan kun je m ook bedanken en waarderen voor de steun en de hulp die hij bied. Dat doet hij namelijk ook naar alle eer en geweten en kun je hem tegelijkertijd uitleggen welke steun/hulp jij nodig hebt. Iedereen geeft namelijk steun/hulp aan de ander zoals hij dat zelf graag zou willen. Iedereen heeft een andere taal daarin. Toen ik vb de cadeautjes die ik van mijn moeder kreeg veel meer ben gaan waarderen en als een uiting van haar liefde zag, voelde ik mij meer gewaardeerd die haar en tegelijkertijd kon ik aan haar vertellen dat ik blij was met deze cadeautjes en dat ik daarnaast het ook zonodig had om gewoon even een knuffel te krijgen. Misschien, hoezeer ik je relaties ook herken, helpt dit om wat milder naar je ouders en vooral ook naar jezelf te kijken. Liefs lauren.
sammy
Berichten: 144
Lid geworden op: 29 okt 2020, 13:48
Gender: Non-binair
Voornaamwoorden: hij/die

Re: Hoe voelt jouw non-binair zijn?

Bericht door sammy »

Hoi Lauren!

Ik snap wat je zegt, maar hoe doe je dat? Hoe laat je dat los?

Ik vind het heel lastig. Mijn ouders willen dat ik erover praat, wat ik wil en welke stappen ik onderneem. Maar als ik het dan vertel komt er momenteel: moet je dat wel willen? Moet je niet gewoon geld willen sparen? Dat kan later ook nog!

Zo begon ik vorige laatst over m'n naam aan willen passen, zij begonnen door te vragen. Ik geef dan dus dat als antwoord. Krijg je dus terug, wat is de haast? Waarom zou je niet wachten? Waarom zou je daar nu je geld aan uit geven?


Dus hoe kan ik het loslaten, de "strijd" niet aangaan. M'n energie er niet in steken.
~~~~~~~~~~~
Sammy hij/die
Lauren79
Berichten: 96
Lid geworden op: 14 jun 2020, 08:04
Gender: Non-binair

Re: Hoe voelt jouw non-binair zijn?

Bericht door Lauren79 »

Hi Sammy,

Als ik het zo lees, zijn ze ergens bang voor en proberen ze je ergens voor te beschermen. Ze zeggen steeds: waarom zou je niet... etc...
Je kunt aan ze vragen waar ze bang voor zijn of wat de reden is waarom ze dit adviseren aan jou. Misschien gaat het te vlug voor ze? Misschien zijn ze bang voor de mening van anderen... of misschien heeft het ook met hun rouwproces te maken... want tjonge... je naam veranderen. Dat is heel wat voor een ouder. Die naam heb je zorgvuldig uitgekozen. Dat gaat over je identiteit.
Maar... ik weet natuurlijk niet of dat het is, maar daar zou je naar kunnen doorvragen.
Het draait hierin naar mijn idee om de vraag : waarom is dit zo belangrijk voor je ouders? (Om je vb te adviseren om nog even te wachten of om te sparen) en dus ook: waarom is het zo belangrijk voor jou om je naam te willen veranderen etc...
meestal kun je “uit het gevecht” blijven door te zeggen wat belangrijk voor je is en welke steun je daarin nodig hebt. Ik hoop dat dit je helpt... liefs, Lauren
sammy
Berichten: 144
Lid geworden op: 29 okt 2020, 13:48
Gender: Non-binair
Voornaamwoorden: hij/die

Re: Hoe voelt jouw non-binair zijn?

Bericht door sammy »

Hoi Lauren,

Dat is een goeie! Ik zal het binnenkort eens vragen!! Bedankt voor je hulp <3
Sam
~~~~~~~~~~~
Sammy hij/die
Sydney1990
Berichten: 17
Lid geworden op: 27 apr 2021, 00:51
Gender: Non-binair
Voornaamwoorden: hen/hun

Re: Hoe voelt jouw non-binair zijn?

Bericht door Sydney1990 »

Voor mij voelt non-binair zijn soms alsof de maatschappij om onbegrijpelijke redenen in tweeën is gedeeld. Dat ik met mannelijke geslachtsdelen ben geboren is een feit, net zoals dat ik blauwe ogen heb, een lichte huid, en een bepaalde bloedgroep. Ik heb er geen problemen mee, maar het zegt ook niet zo veel over wie ik ben. Ik vond het als kind al raar dat andere kinderen dingen mochten doen die ik niet mocht (zoals lang haar, jurkjes dragen, etc.), puur alleen omdat mijn geslachtsdelen er anders uitzagen. Maar ik heb me ook nooit thuisgevoeld bij de uitdrukking 'geboren in het verkeerde lichaam', omdat mijn lichaam niet het probleem is. Ik had het, denk ik, niet erg gevonden als ik met vrouwelijke geslachtsdelen was geboren, net zoals ik het niet erg had gevonden als ik bruine ogen had gehad. Het is gewoon niet bepalend voor mijn identiteit, en ik vind het vervelend dat er zo veel betekenis aan wordt toegekend in onze maatschappij.
Evelynecross
Berichten: 7
Lid geworden op: 05 okt 2021, 07:28
Gender: Trans MtF

Re: Hoe voelt jouw non-binair zijn?

Bericht door Evelynecross »

Ik voel me zowel man als vrouw maar kleed me vooral als vrouw.

Ik beschouw me als non-binaire transvrouw.

Ik werd geboren als man..

Groetjes

Evelyne
Maartje-nb
Berichten: 246
Lid geworden op: 30 mei 2022, 23:28
Gender: Anders
Voornaamwoorden: Die/diens, Hen/hun

Re: Hoe voelt jouw non-binair zijn?

Bericht door Maartje-nb »

Sydney1990 schreef: 06 mei 2021, 20:42 Voor mij voelt non-binair zijn soms alsof de maatschappij om onbegrijpelijke redenen in tweeën is gedeeld. Dat ik met mannelijke geslachtsdelen ben geboren is een feit, net zoals dat ik blauwe ogen heb, een lichte huid, en een bepaalde bloedgroep. Ik heb er geen problemen mee, maar het zegt ook niet zo veel over wie ik ben. Ik vond het als kind al raar dat andere kinderen dingen mochten doen die ik niet mocht (zoals lang haar, jurkjes dragen, etc.), puur alleen omdat mijn geslachtsdelen er anders uitzagen. Maar ik heb me ook nooit thuisgevoeld bij de uitdrukking 'geboren in het verkeerde lichaam', omdat mijn lichaam niet het probleem is. Ik had het, denk ik, niet erg gevonden als ik met vrouwelijke geslachtsdelen was geboren, net zoals ik het niet erg had gevonden als ik bruine ogen had gehad. Het is gewoon niet bepalend voor mijn identiteit, en ik vind het vervelend dat er zo veel betekenis aan wordt toegekend in onze maatschappij.
Oh wat vind ik dit tof dat je dit zo omschrijft. Dit is echt precies, zoals ik het voel. Lang dacht ik: ik zou ook een vagina kunnen hebben. En dan dacht ik: zou ik dan toch vrouw willen zijn? Maar hoe jij het omschrijft, zo voel ik dat ook: het had net zo goed een vagina kunnen zijn maar dat hoeft ook niet.
Lang heb ik enorm geprotesteerd tegen “de maatschappij”, totdat ik besefte dat ik de maatschappij ook ben. Dus wat kan ik doen om een zo’n leuk mogelijk leven te hebben? Voor mij is dat dat ik niet meer zo moeilijk wil doen zeg maar. Willen mensen me begrijpen. Tof! Willen ze dat niet? Ook ok. Ik word er niet minder non binair door. Dank je voor je omschrijving. Weer een klein stukje van de puzzel in mezelf is weer gelegd. Hahaha thanks.
Suustainable
Berichten: 5
Lid geworden op: 07 nov 2022, 18:58
Gender: Anders
Voornaamwoorden: die/diens

Re: Hoe voelt jouw non-binair zijn?

Bericht door Suustainable »

Het voelt voor mij bevrijdend en fijn om non-binair te zijn. Ik voel me geen vrouw, maar ook geen man. Eerst heb ik heel lang geprobeerd om toch aan 'vrouw zijn' te voldoen. Dit deed ik door bv 'vrouwenkleding' te dragen, make up te gebruiken, 'vrouwelijke' sieraden te dragen etc. Maar ik vond die dingen meestal helemaal niet leuk om te doen, ik deed het alleen omdat mensen het van me verwachtten. Nu voel ik me veel vrijer om gewoon te kijken of ik iets leuk vind en of ik er blij van wordt, onafhankelijk van of de maatschappij denkt dat het mannelijk of vrouwelijk is. Het is een weg die ik nog aan het verkennen ben, omdat ik me zo lang heb proberen te conformeren, maar daar geef ik mezelf nu ook de ruimte en tijd voor.
Plaats reactie