Transitie en rouw

[Fay Ola di jee]

Hi all

We krijgen er allemaal mee te maken, het overlijden van je ouders

Mijn pa is 20 maart dit jaar overleden.

Sinsdien ben ik ' er vanaf'.

Emotionele achtbaan sindsdien , houvast kwijt, lost

Ik was in januari dit jaar bij hem in huis gaan wonen, koken, helpen, want het ging niet goed.

We kregen hem beter, op de been, hij werd sterker, en toch kwam de genadeslag.

Ineens was hij weg. 20 maart

Van dag en acht bij elkaar naar een leeg huis, ik bleef alleen achter, zo voelde het. Radeloos

Toen ik vorig jaar mijn srs aankondigde feliciteerde hij me, hij zat al jaren te wachten op mijn beslissing zo bleek.

Ik zou in zijn huis gaan revalideren, dat leek me mooi, zo dicht bij elkaar.

Hij vond dat ok

Echter, doordat ik zelf ook gezondheidsklachten had, moest ik de srs uitstellen in januari.

Toe hij overleed werd me ook de revalidatie in huis dichtbij hem van me afgenomen .

Ik heb het daar nog moeilijk mee.

Ik mis hem, ik mis steun, maar dat ik mezelf nooit meer kan laten zien aan hem voor wie ik echt ben, of zou worden, dat vind ik wel heel erg.

Mijn ma heeft alzheimer, ook daar mis ik het kunnen delen. Ze zit op een gesloten afdeling

Het maakt mijn transitie momenteel erg zwaar.

Het is me te vaak teveel, ik probeer ruimte te vinden, er mee door te gaan, en ondertussen de rouw, maar het is knokken en worstelen

Ook ben ik fysiek nog steeds niet gezond

Maar, ik wil niet uit blijven stellen.

Ik wil door, ik moet door, want die dysforie is er nog, dat ding zit er nog, en ik wil na 54 jaar onderhand wel eens leven als mezelf

En zo voelt het alsof ik totaal klem zit, tussen rouw, neerslachtigheid, de hele dysforie vervloeken en het niet meer zien zitten.

We gaan wel door, alleen is de vraag hoe...

Ik voelde de behoefte dit te delen, we krijgen er nl allemaal mee te maken, en je kunt je er niet op voorbereiden

Gr Fay

[Frederieke]

Oef, Fay, wat verdrietig allemaal. Het leven is helaas niet altijd gemakkelijk en leuk maar soms ook gewoon hard en gemeen. En zo te lezen heb je je portie hiervan wel gehad.

Sterkte met al je verdriet en hopelijk komt er gauw een betere tijd waarin je het geluk en het goede gevoel weer terugvindt.

en van Frederieke.

[Irene_de_Vreede]

Sterkte Fay

[Melissa123]

Heel veel sterkte gewenst Fay weet dat u vader zoiezo over u waakt

[Gea]

Veel sterkte Fay.

Dikke knuffel,
Gea.

[Laura2021]

Sterkte Fay, je weet dat het moment gaat komen en toch komt het altijd als een verrassing en de leegte die het achterlaat is hartverscheurend en het niet weten hoe je verder moet is zeer zwaar en het delen ook hier helpt in het verwerken, dus goed dat je het gedaan hebt!

[Fay Ola di jee]

Dank allemaal.

Gisteren een loodzware dag, in bed met enorm veel pijn. Ongelooflijk, vandaag wat beter.

Het leven test ons enorm uit.. Maar mag het ff wat minder, ik heb mijn portie wel gehad inmiddels....

Tijd voor rust, ontspanning, genieten, maar dat kan alleen in een gezond lichaam, dat is er nog niet.

Maar daar focus ik wel op...

We zetten voort...

[Mevr B]

Fay, mijn vader is inmiddels 34 jaar terug overleden, het went nooit echt.

[Fay Ola di jee]

Fay, mijn vader is inmiddels 34 jaar terug overleden, het went nooit echt.

Geloof ik meteen.

Je komt terecht in een geheel nieuwe realiteit, met veel leegte

Het vreemde is dat de relatie niet heel goed was, maar hij betekende blijkbaar ongelooflijk veel...

Dank voor je delen

[Mevr B]

Mijn vader betekende domweg veel....
Maar wat je zegt klopt...