Hey Paul,
Leuk dat je er naar vraagt. Uiteindelijk heb ik het samen met mijn moeder goed kunnen vinden dankzij de map. De genderdysforie afdeling (receptie K) was ook makkelijk te vinden. Ik werd meteen ontvangen door een aardige secretaresse die mij in een rustig lokaal parkeerde waar ik de vragenlijst mocht invullen. Al waren we een ur te vroeg.
Toen bleek dat in dat lokaal les werd gegeven en moest ik weer ergens anders naartoe. Ik vroeg aan een man bij de receptie waar ik naartoe moest en hij zei "jongeman, ik haal even iemand voor je". Dat vond ik echt tof dat hij mij gewoon als man beschouwde ook al wist hij dat het biologisch gezien niet zo was. Vragenlijst ingevuld en toen een uurtje gewacht op het gesprek met de psycholoog.
IK zal niks van de vragen verklappen (lijkt me niet goed) maar het gaat voornamelijk over je lichamelijke en geestelijke toestand. Een vragelijst ging erom dat ze een onderzoek deden omdat er over genderdysforie nog zo weinig bekend was. Ze vragen vanalles, van je religie tot gebeurtenissen zwangerschap moeder. De andere vragenlijst ging vooral over je lichamelijke en geestelijke toestand en hoe je jezelf ziet.
Dus eerste vragenlijst moest je vanuit (FtM) je vrouwelijk perspectief zien (voordat je uit de kast kwam in geval van) en de tweede vanuit het perspectief hoe je nu leeft.
Daarna kwam het gesprek met een hele aardige medisch psycholoog. Ze had de vragenlijst al doorgenomen en vroeg wat ze nog wilde weten. Verder legde ze alles piekfijn uit over operaties, veranderingen id F>M, geslachtsveranderingen en hormonen. Ook vroeg ze op het laatst of mijn moeder er ook nog even bij wilde om vragen te stellen.
Al met al was het een superfijn gesprek wat me heel veel duidelijkheid heeft gegeven.
Ze heeft dan ook vastgesteld dat ik in aanmerking kom voor de maandelijkse diagnostieke gesprekken over ongeveer 1,5 jaar. Er rolde serieus tranen over mijn wangen van vreugde toen ze dat zei
