Nieuwe chat! Zie dit topic.

De stand van zaken, 25 maart 2020

TRIGGER WARNING - deze sectie gaat over suïcide, ofwel zelfmoord
Gebruikersavatar
Eva
Beheerder
Berichten: 6805
Lid geworden op: 25 mar 2012, 11:00
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Etten-Leur

De stand van zaken, 25 maart 2020

Bericht door Eva »

Wát een dag! Ik heb zojuist een lang telefoongesprek gehad met Peter den Boer, psychiater bij Arkin en auteur van het boek 'Eigen kracht'. De pay-off bij die titel luidt 'Begeleide zelfhulp in de geestelijke gezondheidszorg'.

In het afgelopen jaar heb ik een aantal trainingen gevolgd. Voor de laatste had ik enige moed nodig om me aan te melden, de docenten waren Ad Kerkhof en Bert van Luyn. Absolute toppers op hun gebied en de training was bedoeld voor psychologen en psychiaters. "Wie denk jij wel dat je bent", vroeg ik mezelf af...
Nou, dat liep eigenlijk nog wel los. Ik werd in elk geval heel serieus genomen. Maar goed, ik ben weer verder gekomen op het gangbare pad richting hulp-hulpverlener. Zo noem ik dat dan maar even. Maar ook na die laatste training was ik er niet van overtuigd dat ik honderd procent op de goede weg was.

Sinds enige tijd raakte ik al wat meer onder de indruk van de CAMS procedure van David Jones (Collaborative Assessment and Management of Suicidality), waar de cliënt op een gelijkwaardig niveau wordt gebracht met de hulpverlener. De afhankelijkspositie die vaak kenmerkend is bij therapie wordt daarbij al goeddeels geëlimineerd.
Wij, de vrijwillers die vaak als eersten worden aangesproken bij suïcidaliteit moeten een hulpvrager niet afhankelijk maken van onszelf. Al was het maar omdat we daarvoor meestal niet zijn opgeleid en daarin hopeloos zouden kunnen vastlopen. CAMS dus, dacht ik.

Tot ik op het spoor kwam van dat boek van Peter den Boer dat ik hierboven noemde. Dat gaat een flink aantal stappen verder. Je wordt als hulp-hulpverlener helemaal geen behandelaar, ook niet een heel klein beetje. Je leert een soort docent te worden. Een coach. Je leert je cliënt zichzelf te helpen. Zichzelf uit de penarie te helpen. In heel veel gevallen lukt dat. Het betekent dat die mensen niet eindeloos hoeven wachten op meer professionele bijstand en in een aantal gevallen dat zelfs niet nodig hebben. Ja, ik besef dat ik hiermee nogal wat beweer. Eigen kracht activeren, daar draait het om.

Eerder vandaag had ik telefonisch contact met Peter den Boer. Dat is echt wel een meneer hoor, maar hij begreep heel snel wat ik bedoelde en waar ik mee bezig ben. Hij staat daar achter en heeft inmiddels zelfs een overzicht opgesteld van de delen in zijn boek die kunnen worden gebruikt om trainers te trainen, maar ook de delen van het boek die wij - als gemotiveerde vrijwillers - toch beter aan professionals kunnen overlaten.

Morgen heb ik een gesprek met een 'ouwe rot' in het trainingsvak. Hij heeft al eerder aangegeven geïnteresseerd te zijn om samen een doelgroepgerichte training op poten te zetten. De zogenoemde Poortwachterstraining van 113-Zlfmoordpreventie voldoet helaas niet in alle opzichten voor ons soort mensen

We zijn inmiddels met vijf mensen. Niet allemaal van dit forum en zelfs niet allemaal uit de hoek van LHBTI. We hebben meer mensen nodig! Mensen die mee willen denken, die mee willen werken aan een grotere opzet van het SOS-team. Het COC gaat daarbij uiteraard ook een rol spelen.

Laat me iets weten als je je aangesproken voelt.
All great truths begin as blasphemies. (George Bernard Shaw)
dani
Berichten: 5
Lid geworden op: 10 jul 2014, 15:15
Gender: Vrouw
Locatie: egmond

Re: De stand van zaken, 25 maart 2020

Bericht door dani »

Hai Eva,

Echt supertof om te zien hoeveel energie je hier in steekt! Diepe buiging! :)
Zoals je weet ben ik verpleegkundige in de GGZ op een klinische opname afdeling (denk niet dat mensen dat hier weten, dus benoem ik het maar) en komt suïcidaliteit helaas vaak voor. Binnen de psychiatrie werken wij met HOZ (herstel ondersteunende zorg, ik kon vanmiddag toen ik je sprak er even niet opkomen), en dit komt erg overeen met hetgeen je net beschreven hebt. Als je googled op herstel ondersteunende zorg kom je veel informatie tegen. Ik denk daarom ook zeker dat je hiermee op de goede weg zit, het is namelijk wetenschappelijk bewezen dat het geven/behouden van eigen regie bij een hulpvrager positief werkt! De hulpvrager is namelijk zijn eigen expert, weet hoe diegene met bepaalde situaties eerder is omgegaan.

Wat wij proberen op de kliniek is om samen met diegene te kijken waar het nú ''fout'' gaat. Wat maakt het waardoor je er nú doorheenzit? Wat maakt het dat het nu anders is dan gister, of vorige week? Hierbij geven wij geen antwoorden/oplossingen, maar laten diegene zelf met het antwoord komen (empowerment).
Dit vergt veel tijd, maar levert (vaak) hele mooie resultaten op! Wanneer de ergste crisis/stress eraf is bij diegene, maken wij eigenlijk altijd een crisisplan/signaleringsplan. Dit doen wij samen met de hulpvrager. In een crisis/signaleringsplan staan eigenlijk de verschillende fases van de hulpvrager. Zo is het bij een signaleringsplan zo dat groen staat voor dat het goed gaat, oranje neemt het toe, en rood is complete crisis. Bij elke fase horen bepaalde ''symptomen''. Soms merken anderen al eerder de symptomen dan diegene zelf. Daarom gaan wij na bij diegene zelf wat hij/zij merkt wanneer het minder goed gaat, en waar anderen dit aan kunnen zien. Dit vragen wij meestal ook aan familie, die kent diegene namelijk ook (meestal) goed. Hierna komt eigenlijk bovenstaande van pas, dus hoe om te gaan met, hoe deed je dit in het verleden enz.

Door het maken van zo'n plan heeft de hulpvrager ''tools'' om crisis in de toekomst te voorkomen.


Lang verhaal kort, hoe wij werken op de kliniek is natuurlijk niet te vergelijken met wat we willen/kunnen hier als hulp-hulpverlener (ik keur het woord goed Eva haha) en voor deze doelgroep, maar ik denk dat het uiteindelijk wel effectief is als we bepaalde elementen vanuit de kliniek misschien erin kunnen verwerken.

Ik heb net nog eventjes gezocht naar dat onderzoek in Groningen over suicidepreventie bij transgenders. Ik zie dat de pagina van het onderzoek voor het laatst gewijzigd is in april 2019, ik kan helaas niet terugvinden of het onderzoek al is afgerond. Ik wil best eventjes contact met ze opnemen hoor!

Ik ben wel super benieuwd naar dat boek van Peter den Boer! Ik denk dat ik hem ook ga aanschaffen.
I'd rather be hated for who I am, than loved for who I am not.