Tips hoe het aan een kennis vertellen die je denkt te kunnen vertrouwen

[Helena Bewonder]

Hallo, nu ik geen probleem meer heb om verkoopsters te vertellen dat ik voor mezelf aan het shoppen ben, zou ik graag een volgende stap willen zetten en een kennis waarmee ik samen veel workouts doe in vertrouwen nemen en haar over mijn in de kast situatie vertellen. Hopelijk gaat dat vlot en veilig en krijg ik er een nieuw klankbord bij. Iemand ervaring met dit? Positief of negatief? Ze staat ver af van dichte vrienden en familie. Tips hoe dat best aan te pakken zijn welkom.
Groetjes Helena

[Yvonne]

Mijn ervaring is dat je een "coming out" het best kort en overzichtelijk kan houden. Ik ben zelf MtF, maar eigenlijk ook non-binair of genderqueer. Ga dat maar eens uitleggen. Dus zeg ik "Ik ben Yvonne en ik ben vrouw. Eindelijk voel ik mij veilig genoeg om mijzelf te zijn". Als mensen er voor open staan dan komt de rest vanzelf wel. Je hoeft je niet te verantwoorden. Vergeet niet dat de meeste mensen denken in binaire hokjes, en vaak niet eens het verschil weten tussen genderidentiteit, presentatie en voorkeur. Hou t in eerste aanleg simpel.

[Helena Bewonder]

Is gelukt, maar was niet zo eenvoudig. Nadat ik gevraagd had of ik haar iets persoonlijk en vertrouwelijk mocht vertellen, leek ik te blokkeren. Alsof er een veiligheidspin in de weg zat om de boodschap eruit te brengen. Na drie keer een zin te starten en niet te kunnen afmaken, zei ze cordaat: zeg het nu toch gewoon! En toen ging het plotseling wel. Ze was begripvol en open. Dus blij dat ik de stap aangedurfd heb. Maar toch wel even mezelf tegen gekomen dat ik niet zomaar eender wat gezegd krijg, zelf al wil ik het.

[Irene_de_Vreede]

Dat blokkeren herken ik wel, heb ik ook jarenlang last van gehad en nog speelt het af en toe weleens op.

[Helena Bewonder]

Was een vreemde ervaring. Maar zo leer je dingen, niet?
Ook het hele gesprek erna, ook al ging dat vlot lijkt in mijn herinnering wazig. Stress speelt zeker parten daarin

[SandraS]

De eerste paar coming outs kunnen best zenuwslopend zijn. Je weet niet hoe de ander gaat reageren, en nog voordat je een zin uitgesproken hebt realiseer je hoe die zin verkeerd geïnterpreteerd kan worden. Dus dan ga je een paar keer herformuleren. En de ander maar wachten wat je probeert te zeggen.

[Helena Bewonder]

Buiten mijn vrouw en mijn ouders (lang geleden), had ik het nog nooit aan iemand verteld die ik ken. Is een groot verschil met een anonieme verkoopster. Ik zal haar pas na volgende week terug zien, maar wel uitermate benieuwd hoe dat verder gaat evolueren.
Belangrijkste dat blijft hangen na het eerste gesprek is een soort van bevrijdend gevoel.
Groetjes Helena

[Frederieke]

Hoi Helena,

Probeer dat bevrijdende gevoel te onthouden! Ik weet nog heel goed dat ik hetzelfde gevoel had, iedere keer als ik verteld had over mijn gevoelens. En dan gaat het steeds makkelijker, althans zo heb ik het beleefd. En als ik dan on-topic ga over 'iemand die je denkt te kunnen vertrouwen', dan is zo denken gevaarlijk, want dan vertrouw je die persoon dus toch niet helemaal.
Ik heb op een gegeven moment besloten dat ik het aan iedereen moest vertellen. En dat is de enige manier waarop het lukt, want dan maakt het niet meer uit of iemand het 'doorvertelt' of niet. Openheid is je beste vriend tijdens je transitie.

Groetjes, Frederieke.

[Marije]

Ik heb het nooit iemand durven te vertellen behalve op het aller, allerlaatste moment. 24 Juni 2021 vertelde ik het aan mijn broer en zus, na bijna 45 jaar.

Uiteindelijk was het daarna alleen maar wachten totdat je niet anders kunt dan die stap verder, de transitie.

Als ik het me goed herinner heb ik daarna op de 26e of de 27e met mijn vrouw de knoop doorgehakt dat het zo niet langer kon, ik ging verder als vrouw, als mezelf.

Op 2 juli hadden we het eindfeest van groep 8 van mijn dochter en toen had ik een vlecht in mijn haar. Mijn moeder vroeg waarom dat was en toen heb ik het nog niet gezegd. Gewoon gezegd omdat ik het leuk vond.

Op 12 juli hebben we twee kinderen naar mijn vader en zijn vriendin gebracht en was onze oudste zoon op kamp. Toen zijn mijn vrouw en ik twee dagen samen gaan winkelen en heb ik de eerste vrouwenkleding gekocht, hoewel dat achteraf eerder non-binair was dan vrouwlijk.

Op de 13e hebben we het mijn oudste dochter verteld. Toen was het denk ik "echt" en vervolgens de andere kinderen al naar gelang ze weer thuiskwamen. Toch drie weken later pas...

Hoe lang wil je om de hete brei heendraaien en het onvermijdelijke uitstellen?

Waarom post ik dit eigenlijk? Geen idee... het is nu een jaar geleden en het is wel fijn om die datums eens op een rijtje te hebben.

De maanden juli en augustus ben ik thuisgebleven van werk. Daarna ben ik cold turkey uitgekomen naar 7000 volgers op LinkedIn

https://www.linkedin.com/pulse/hi-my-na ... k-brummel/

[Mareijn]

Knap allemaal hoor! Ik heb het nog aan niemand durven vertellen.. 1001 angsten over wat er mis kan gaan.. ik heb het twee keer bijna aan een goede vriendin verteld, maar beide keren ook helemaal dicht geslagen. Hulde aan iedereen die die moeilijke stap wel heeft gezet